Η πρόβλεψη για το θέμα της Έκθεσης

Λοιπόν, αυτό ήταν. Το εύκολο κομμάτι της δουλειάς μου, το εκπαιδευτικό, έφτασε στο τέλος του. Επίσημα έχω βάλει πλέον μια ωραία τελίτσα(.), η οποία συνοδεύεται από μια υπέροχη και ολόισια παυλίτσα(-).

Εντάξει, μέχρι την Παρασκευή πρόκειται να ζήσω τα μαρτύρια του Ιώβ και μάλιστα μαζεμένα από αλλοπαρμένους εφήβους και τρελαμένους γονείς αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και δεν έχει την παραμικρή σχέση με το γνωστικό αντικείμενο.

Στη διάρκεια της χρονιάς τα πάντα δούλεψαν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Δίδαξα κανόνες προσέγγισης θεμάτων, τεχνικές εντοπισμού στοιχείων, λύσεις για οργάνωση προλόγων και επιλόγων, προτάσεις για τη σύνδεση παραγράφων και ενοτήτων, άκουσα διαφορετικές θέσεις, κουβέντιασα με τα παιδιά πιθανές απορίες, πρότεινα λύσεις στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Όμως, όλα αυτά δείχνουν πολύ μακρινά. Τα αναπολώ με νοσταλγία.

Τις τελευταίες μέρες πριν τις Πανελλαδικές, για αρκετούς μαθητές και τις οικογένειές τους, όλη η τάξη, η οργάνωση, οι κανόνες και κυρίως η λογική, ανατρέπονται, πάνε περίπατο και τη θέση τους, τελείως υπεροπτικά, καταλαμβάνουν το άγχος, η απόγνωση και άρα ο απόλυτος πανικός.

Λίγο η εξάντληση, μέτρια το πρωτόγνωρο της διαδικασίας, πολύ η συνειδητοποίηση των κενών, κάνουν κάθε προσπάθεια, που έχει προηγηθεί, σμπαράλια. Και σε όλα αυτά, τα διαχρονικά, φέτος ήρθαν να προστεθούν και τα απόνερα της αναγκαστικής απομόνωσης, λόγω της πανδημίας, για να δυσχεράνουν περαιτέρω την ήδη επιβαρυμένη ατμόσφαιρα.

Ως γνωστόν, ο πανικός και η απελπισία είναι κακοί σύμβουλοι. Δεν τα πάνε καλά με τη λογική και την οργάνωση. Παρασύρουν τη σκέψη και τις αντιδράσεις σε σκοτεινές ατραπούς. Οδηγούν το άτομο, ανεξάρτητα από την ηλικία του, σε κινήσεις γραφικές και αδιέξοδες, σε αναζητήσεις περίεργες και επικίνδυνες. Οδηγούν σε μεταφυσικές περιηγήσεις και ερωτήσεις που δεν σχετίζονται με τα ανθρώπινα. 

Στο κλίμα αυτό κινούνται οι παρακλήσεις γονιών, μαθητών αλλά και τελείως άσχετων με το αντικείμενο, να τους ενημερώσω για το θέμα που "θα πέσει" στις εξετάσεις. Κι αυτό μου προκαλεί κρύο ιδρώτα και ανατριχίλες χειρότερες από εκείνες που μου δημιούργησε, δις, ο κορωνοϊός και με κάνουν να σκέφτομαι βρομοκούβεντες, τις οποίες, βέβαια, προσπαθώ να μην εκστομίσω, γιατί δεν είναι της αισθητικής μου. Οδηγούν στον αφανισμό και των ελάχιστων ψηγμάτων σεβασμού που διαθέτω για μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας.

"Και δεν μου λέτε. Τι θέμα θα βάλουν φέτος;", ρωτάει δήθεν χαλαρά ο κακόμοιρος ο γονιός που ήρθε τάχα να ενημερωθεί για το παιδί του ενώ η μόνη ενημέρωση που επιθυμεί διακαώς είναι για το θέμα των Πανελλαδικών. "Άντε καλέ κύριεεε, δεν θα μας πείτε ποιο θέμα θα πέσει στις εξετάαασεις;", αναρωτιέται η μπουμπού, η οποία έχει την αίσθηση ότι με το τράβηγμα των φωνηέντων γίνεται χαριτωμένη και συμπαθής.

Κι εγώ; Τι να πω εγώ ο δύσμοιρος; Να ομολογήσω ότι, αν και -με βεβαιότητα- διαθέτω το κληρονομικό χάρισμα, δεν είχα ακόμη μήνυμα από το υπερπέραν; Και τι σόι καθηγητής είμαι εγώ, αφού δεν γνωρίζω το θέμα των Πανελλαδικών (πριν αυτό δοθεί στους υποψηφίους); Δεν πάω να πλύνω κανένα πιάτο καλύτερα; Και πώς να εξηγήσεις στον κάθε άσχετο ότι η επίδοση των μαθητών δεν εξαρτάται από... εμπνευσμένες προβλέψεις αλλά από την ποιότητα της καλλιέργειάς τους και από την προσπάθεια που έχει προηγηθεί;

Θα μπορούσα, βέβαια, να κάνω βουτιά στον λαϊκισμό και να καθοδηγήσω τους απελπισμένους στην αναζήτηση ενός καλού μέντιουμ (χωρίς σεξιστική αναφορά), μιας χαρτορίχτρας ή ενός χαρτορίχτη(;;;), μιας καφετζούς ή ενός καφετζή(;;;); Δεν μας έφταναν τα υπόλοιπα, έχουμε και τη συμπεριληπτική χρήση της γλώσσας και τα προβλήματα που προκαλεί!!!

Αν ο ΟΠΑΠ έπαιρνε πρέφα την κατάσταση που επικρατεί θα προωθούσε τυχερό παιχνίδι του στιλ: "Πάμε στοίχημα στο θέμα των Πανελλαδικών".

Οπότε κι εγώ, αδύναμος να αντιμετωπίσω τη συγκεκριμένη κατάσταση, αφήνω στην άκρη μαρκαδόρους, πίνακες, μολύβια, γόμες (τα εργαλεία της δουλειάς, δηλαδή) και περιμένω. Περιμένω την έμπνευση, τη φώτιση, το μήνυμα από το υπερπέραν που θα μου αποκαλύψει το θέμα των Πανελλαδικών και φέτος. Και μόλις φτάσουν τα νέα, θα τα ανακοινώσω στους μαθητές μου. Κι έχω την αίσθηση -μεταξύ μας, όχι απλώς αίσθηση- ότι οσονούπω έρχεται η πρόβλεψη η καλή και για το φετινό θέμα και ότι οι μαθητές μου θα σκίσουν στις εξετάσεις.

Φτάσαμε -ποιος να το περίμενε- στο 2022 αλλά ο κοσμάκος είναι ακόμη ευάλωτος σε κάθε είδους αγυρτεία, κατεργαριά, απατεωνιά, γίνεται θύμα κάθε κομπογιαννίτη, τσαρλατάνου που παρουσιάζεται τη δύσκολη στιγμή και του πουλάει αυτό που θα τον κάνει να νιώσει πιο ήρεμος. Και οι Πανελλαδικές είναι μια τέτοια στιγμή και δεν είναι λίγοι εκείνοι που τις εκμεταλλεύονται πουλώντας προφητείες καθησυχαστικές, προβλέψεις ηρεμιστικές, που επιζητά ο αθώος και λίγο... αγαθούτσικος κοσμάκος.

Σε αναμονή της φανέρωσης του θέματος, λοιπόν, χαλαρώνω, αράζω και παρατηρώ με ελαφρύ μειδίαμα τη γραφικότητα που εκτυλίσσεται και το μόνο που έχω να κάνω είναι να ευχηθώ μεγάλες πετυχησιές στους φετινούς υποψηφίους!