Ελβετία, μια χώρα για να ζεις

Η σημαία βρίσκεται παντού

Η προσαρμογή μετά από ένα ταξίδι αναψυχής είναι πάντα μια δύσκολη υπόθεση. Η προσαρμογή μετά από ένα ταξίδι στην Ελβετία είναι ακόμη πιο δύσκολη, αφού πρόκειται για μετάβαση σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Ως χώρα είναι μοναδικά μαγική. Τουλάχιστον από τις, μέχρι στιγμής, ταξιδιωτικές εμπειρίες μου έχω αρκετούς λόγους να το πιστεύω. Ομορφιά, τάξη, ησυχία, ήρεμοι ρυθμοί, ασφάλεια, υψηλό βιοτικό επίπεδο, περιγράφουν, σε μεγάλο βαθμό, την ελβετική καθημερινότητα τόσο των κατοίκων της (πόσο τους ζηλεύω) όσο και των επισκεπτών της.

Η Ελβετία συνοδεύεται από έναν μύθο. Πολλοί πιστεύουν ότι πρόκειται για μια πανάκριβη

Η άνεση δεν κρύβεται

χώρα. Ισχύει αλλά με προϋποθέσεις. Είναι πανάκριβη για τους τουρίστες και ειδικά για εκείνους που προέρχονται από χώρες όπως... η Ελλάδα. Αν, όμως, συγκρίνει κανείς τις τιμές της με τις αντίστοιχες αμοιβές εκείνων που εργάζονται εκεί, τότε, με βεβαιότητα, θα αναθεωρήσει. Η αναλογία -τιμών και αμοιβών- οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια χώρα που επιτρέπει την άνετη ζωή και ταυτόχρονα την αποταμίευση χωρίς στερήσεις, όπως μας διαβεβαίωσε ο Χρήστος, ένας από τους πολλούς Έλληνες μετανάστες που συναντήσαμε. "Η σύντροφός μου κι εγώ, αγοράσαμε καλά αυτοκίνητα, κάνουμε τρεις φορές τον χρόνο διακοπές, διασκεδάζουμε και, παράλληλα, αποταμιεύουμε", μας είπε.

Ο Χρήστος δεν ήταν ο μόνος Έλληνας που συναντήσαμε. Σε αρκετά καφέ ή εστιατόρια, όταν λέγαμε ότι είμαστε από την Ελλάδα, καλούσαν κάποιον συμπατριώτη μας να μας εξυπηρετήσει και, μάλλον, να μας κάνει να αισθανθούμε πιο άνετα. Η ελληνική παροικία

στην Ελβετία μετράει αρκετές χιλιάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας. Υπάρχουν νέοι που παρακολουθούν μεταπτυχιακά, άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που εργάζονται ως στελέχη επιχειρήσεων, έχουν δικές τους επιχειρήσεις ή δουλεύουν στο σέρβις καταστημάτων διασκέδασης ή εστίασης.

Λουκέρνη

Η αίσθηση που αποκομίζει ο επισκέπτης από τις πρώτες ήδη εμπειρίες είναι ότι πρόκειται για μια χώρα φτιαγμένη για τους κατοίκους της, την ηρεμία και την ασφάλειά τους. Οι διαβάσεις πεζών είναι πράγματι "διαβάσεις πεζών". Οι οδηγοί εκνευρίζονται όχι όταν βλέπουν πεζό να διασχίζει τον δρόμο (πάντα μέσω διάβασης) αλλά όταν βλέπουν πεζό να διστάζει να τον διασχίσει αφήνοντας προτεραιότητα στα αυτοκίνητα!!! Εξίσου ασφαλείς και άνετοι αισθάνονται οι ποδηλάτες αλλά και όσοι (πάρα πολλοί) χρησιμοποιούν ηλεκτρικά πατίνια, τα οποία διατίθενται για ενοικίαση σε κάθε σημείο των πόλεων και φαντάζομαι κανείς δεν διανοείται να τα βυθίσει στην παραπλήσια λίμνη ή το ποτάμι...

Κάτοικοι και επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν με άνεση και ακρίβεια, τόσο μέσα στις πόλεις όσο και έξω από αυτές, χρησιμοποιώντας το τεράστιο δίκτυο μέσων σταθερής τροχιάς ή λεωφορείων, τα οποία λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένα και πολύ καθαρά ρολόγια, για την ποιότητα των οποίων, άλλωστε, οι Ελβετοί φημίζονται.

Στον δρόμο για το Ιντερλάκεν

Στο γερμανόφωνο, βόρειο, τμήμα της χώρας -φαντάζομαι ότι και στις υπόλοιπες περιοχές ισχύουν παρόμοιες συνθήκες- κάθε διαδρομή είναι μια αποκάλυψη. Δρόμοι τέλεια συντηρημένοι σαν από βελούδο, ποδηλατόδρομοι ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες και ορεινές περιοχές. Πάρκινγκ για αυτοκίνητα ακόμη και στα πιο μικρά χωρία. Εννοείται ότι η στάθμευση εκτός των ορισμένων περιοχών πρέπει να αποτελεί άγνωστη εικόνα στην Ελβετία. Και εννοείται ότι δεν υφίσταται δωρεάν πάρκινγκ  π ο υ θ ε ν ά. Τα πάντα πληρώνονται. Όπως και τα γούστα άλλωστε. Σκουπίδια, επίσης, πουθενά. Μαγευτικά τοπία, ατελείωτο πράσινο, χωριουδάκια βγαλμένα από τα πιο όμορφα παραμύθια, χιονισμένα βουνά, ποτάμια και παντού, μα παντού, λίμνες να ξεφυτρώνουν εκεί που δεν τις περιμένεις.

Η ομορφιά βρίσκεται παντού

Μπαίνοντας στο Ελβετικό Εθνικό Μουσείο διάβασα ότι: "Επειδή η Ελβετία αποτελεί μια άγονη, ορεινή χώρα, οι κάτοικοί της αναγκάστηκαν να στραφούν στην καινοτομία". Η αλήθεια είναι ότι όπου κι αν πήγαμε δεν αντιληφθήκαμε ότι η χώρα είναι άγονη. Κάθε εκατοστό έχει αξιοποιηθεί στο έπακρο για καλλιέργειες, βοσκοτόπια, εργοστάσια, τουριστικές υποδομές και φυσικά, καταστήματα που εμπορεύονται σοκολάτες και μοιάζουν με κοσμηματοπωλεία (και οι τιμές τους επίσης).

Για τους Ελβετούς η επαφή με τη φύση και η άθληση αποτελούν προτεραιότητα. Ίσως αυτό εξηγεί, ως έναν βαθμό, τους ελάχιστους θανάτους από covid. Η εικόνα ανθρώπων, κάθε ηλικίας, να περπατούν, να κάνουν ποδήλατο, να αθλούνται στα δάση, στις όχθες των λιμνών και των ποταμών είναι συνηθισμένη και καθημερινή. Δεν συζητάμε για το τι συμβαίνει τα Σαββατοκύριακα, στη διάρκεια των οποίων οι κάτοικοι εγκαταλείποντας τις πόλεις ξεχύνονται σε όρη και λαγκάδια. Ακόμη και μια βροχερή μέρα η άθληση δεν αναβάλλεται.

Stein am Rhein

Η ομορφιά βρίσκεται παντού και όχι αποκλειστικά στο φυσικό τοπίο. Καλοδιατηρημένα μεσαιωνικά χωριά, οργανωμένες και πλήρως αξιοποιημένες παλιές πόλεις, κτήρια περιποιημένα, μουσεία με εκθέματα για κάθε αισθητική και ενδιαφέρον περιμένουν τους επισκέπτες, ντόπιους και ξένους, να τα απολαύσουν. Εννοείται ότι από ένα ταξίδι στην Ελβετία δεν πρέπει να λείψει μια επίσκεψη στο εντυπωσιακό, από κάθε άποψη, Μουσείο Τέχνης της Ζυρίχης (Kunsthaus Zurich).

Kunsthaus Zurich

Θα αναρωτιέται κάποιος αν η συγκεκριμένη χώρα έχει κάτι αρνητικό. Έχει αλλά όχι για τους επισκέπτες της ή τους μετανάστες. "Οι Ελβετοί δεν διαθέτουν κοινωνικές δεξιότητες" μου μεταφέρουν δικοί μου άνθρωποι που ζουν στην Ελβετία. Κακό (ή καλό) του κεφαλιού τους. Έτσι έμαθαν, έτσι πορεύονται. Αυτό, όμως, δεν επηρεάζει τους "ξένους" κατοίκους, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν τις κοινωνικές δεξιότητές τους μεταξύ τους. Παρέες Ελλήνων, Ιταλών, Ισπανών... συναντιούνται στα καφέ, τα μπαρ, τα πάρκα, τις πλατείες και συζητούν, ξεφαντώνουν, πίνουν, διασκεδάζουν, ερωτεύονται. 

Ως πολυπολιτισμική κοινωνία η Ελβετία τα έχει όλα και δίνει ευκαιρίες για έκφραση αλλά και οργάνωση του τρόπου ζωής που ο καθένας επιθυμεί. Μια κοινωνία πρότυπο, η οποία θα έπρεπε να αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε κράτος που στοχεύει στην εξέλιξή του, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων του, την αρμονική συνύπαρξη, την ασφάλεια, τον σεβασμό των δικαιωμάτων, την ελευθερία, την τάξη, την ηρεμία.

Μια χώρα τόσο γλυκιά!

Μια χώρα όνειρο, 

μια χώρα για να ζεις!!!

Ζυρίχη

Ζυρίχη

Βέρνη