Σάββατο 5 Απριλίου 2008

Βλακεία η διαχρονική κι ακατανίκητη

“Ενάντια στη βλακεία και οι ίδιοι
οι Θεοί μάχονται μάταια”
Σίλερ

Αλήθεια, γνωρίζετε πόσα βιβλία ή κείμενα έχουν γραφεί για την ανθρώπινη βλακεία; Μην το πολυσκέφτεστε, η ερώτηση είναι ρητορική, άρα κανείς δεν περιμένει την απάντησή σας. Η σωστή απάντηση είναι, έτσι κι αλλιώς, «ΠΟΛΛΑ»! Τόσα που δεν το φαντάζεστε! «Μωρίας Εγκώμιον» του Εράσμου, «Πώς έγινα βλάκας» του Μαρτέν Παζ, «Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας» του C. M. Cipolla, κάμποσα δοκίμια του Ουμπέρτο Έκο δημοσιευμένα και στο «Η Σημειολογία Στην Καθημερινή Ζωή», ο Αϊνστάιν δήλωνε ξεκάθαρα ότι θεωρεί απέραντη την ανθρώπινη βλακεία και πλήθος άλλων που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν ή και αγνοώ!
Και μην πείτε τι με έπιασε ξαφνικά και θυμήθηκα ό,τι έχω και δεν έχω διαβάσει για τη βλακεία! Αν, παρόλ’ αυτά, το πείτε σημαίνει ότι έχετε περιέλθει σε κατάσταση ανοησίας. Το να αγνοεί κανείς ή έστω να υποτιμά τη βλακεία είναι το πιο βλακώδες πράγμα και το πιο ολέθριο, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο η συγκεκριμένη ανθρώπινη συμπεριφορά βρίσκει ζωτικό χώρο και επιβιώνει και αναπαράγεται και διαιωνίζεται και κατακλύζει τα πάντα. Λοιπόν, η βλακεία είναι διαχρονική και καθημερινή κι όσο κι αν αδιαφορεί κάποιος γι αυτή, δεν μπορεί να την αποφύγει. Είμαστε καταδικασμένοι να τη βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας. Η βλακεία είναι υπόθεση όλων μας, ευφυών και ηλιθίων!
Οπότε -επανέρχομαι στο θέμα- αφορμές για ενασχόληση με το μέγα αυτό ανθρώπινο θέμα υπάρχουν πολλές. Μια από αυτές μου προσφέρθηκε με ιδιαίτερη απλοχεριά πρόσφατα. Και να πως έχουν τα πράγματα!
Το πρωινό ξύπνημα αποτελεί για μένα ωραίο πράγμα ενώ για τους περισσότερους ανθρώπους όχι! Και είναι ωραίο πράγμα για μένα, επειδή δεν είναι ιδιαίτερα πρωινό ενώ για τους άλλους είναι. Τη στιγμή που ο «μέσος» άνθρωπος (πάντα ήθελα να το χρησιμοποιήσω αυτό) πήζει πρωινιάτικα αναγκασμένος να ακούει το μακρύ και το κοντό κάθε συνεργάτη ή προϊσταμένου, να εξυπηρετεί άλλους «μέσους» ανθρώπους (ήταν να μην κάνω την αρχή) βουτηγμένος στο άγχος και τον πανικό προθεσμιών, ασυνεννοησιών, συγκρούσεων και δεν ξέρω τι άλλο, εγώ ξυπνάω μέσα στην άνεση και τη ραθυμία! Ενόσω οι άλλοι τρελαίνονται, σέρνομαι χαλαρά στην καφετιέρα, επιλέγω το cd που θα συνοδεύσει τις τεμπέλικες κινήσεις μου, έρπω στην μπανιέρα για το απολαυστικό ντουσάκι μου και βέβαια, όπως κάθε ευφυής άνθρωπος -με επίγνωση της ευφυΐας του- συμβουλεύομαι τα ζώδια, ώστε να γνωρίζω τι μου επιφυλάσσει η μέρα, με τι πρέπει να ασχοληθώ και με τι όχι!
Αυτό είναι το σύνηθες πρωινό μου και είμαι της άποψης ότι τα συνήθη πράγματα δεν πρέπει να αλλάζουν, γιατί κάτι τέτοιο προκαλεί σύγχυση και ταραχή! Προχθές όμως, οδηγήθηκα σε μια αποκοτιά! Άνοιξα την τηλεόραση! Ακόμη δεν έχω καταλάβει ποια υπερκόσμια δύναμη με οδήγησε στη συγκεκριμένη απύθμενη ανοησία, ακραία ηλιθιότητα και απέραντη βλακεία αλλά είναι βέβαιο ότι θα αργήσω να το επαναλάβω! Το άνοιγμα της συσκευής κατά τις πρωινές ώρες (όπως και τις περισσότερες άλλες) θεωρώ ότι ισοδυναμεί με το άνοιγμα των πυλών ενός σοκαριστικού ηλιθιοσύμπαντος!
Το ένα κανάλι πρόβαλε ντοκιμαντέρ για τον Κάρλος το τσακάλι, το γνωστό τρομοκράτη προηγούμενων δεκαετιών. Ο Κάρλος δεν είναι τσακάλι, άνθρωπος είναι και απλώς είχε αποκτήσει αυτό το παρατσούκλι για διάφορους λόγους! Μακελειό, διαμελισμένα πτώματα, νεκροί! Μη χειρότερα, ποιος άνθρωπος μπορεί να τα παρακολουθεί αυτά πρωί πρωί; Και η συγκεκριμένη ερώτηση είναι ρητορική που πλέον ξέρετε και τι σημαίνει, οπότε μην το πολυσκέφτεστε και συνεχίστε την ανάγνωση! Στο επόμενο κανάλι -απ’ ό,τι κατάλαβα- γινόταν κάτι σαν διαγωνισμός κραυγών με θέμα το όνομα «Μακεδονία» και ποιος το δικαιούται ή όχι! Επειδή αδυνατούσα να βγάλω το παραμικρό συμπέρασμα αποφάσισα να αναζητήσω την τηλεοπτική τύχη μου στο επόμενο. Αυτό αποτέλεσε και την αιτία της τραγικής εμπειρίας μου! Στην τρίτη προσπάθεια έπεσα πάνω (μεταφορικά, άρα δεν ένιωσα σωματικό πόνο) σε αφιέρωμα στο Ζυλ Ντασέν. Όπα, σκέφτηκα, εδώ είμαστε!
Όρθιος και με το φλιτζάνι στο χέρι δεχόμουν πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του εξαίρετου δημιουργού. Ό,τι ακολούθησε αποτελεί ίσως την επιτομή της απόλυτης και απέραντης βλακείας, την επιβεβαίωση όσων έχουν γραφεί για το θέμα! Στην οθόνη εμφανίστηκαν οι παρουσιαστές της εκπομπής «Εφιαλτικός κόσμος το πρωί» ή κάπως έτσι, σχολιάζοντας το αφιέρωμα. Συμφώνησαν ότι ο Ντασέν υπήρξε σημαντική προσωπικότητα της τέχνης. Επισήμαναν ότι παρόμοιας αξίας καλλιτέχνες λείπουν πλέον από την Ελλάδα όπου όλα πια κινούνται στη μετριότητα, τη χυδαιότητα και τη βλακεία και ότι τίποτα ελπιδοφόρο δε διαφαίνεται στον ορίζοντα! «Μωρέ μπράβο», ξανασκέφτηκα, «αναβαθμίστηκε η πρωινή τηλεοπτική ζώνη»! Αλλά…
Αλλά τα καλά δε διαρκούν πολύ, γιατί αλλιώς θα έπαυαν να είναι καλά και θα γίνονταν κακά και βαρετά. Ακολούθησε το υπέρτατο σοκ! Το σκηνικό αλλάζει και οι δυο παρουσιαστές, σαν παρλιακά και μέσα σε μια τρελιάρικη διάθεση, ανακοινώνουν τι θα ακολουθήσει στην εκπομπή τους. Το πρόγραμμα, λοιπόν, είχε ζωδιακή ενημέρωση από -όπως κατάλαβα- φιρμάτη αστρολόγο, συνταγή μαγειρικής για light παστίτσιο(!), επίδειξη hot εσωρούχων γνωστού -όπως κατάλαβα- σχεδιαστή, με γνωστές -όπως κατάλαβα- μοντέλες (όλα τα κατάλαβα, άρα η τηλεόραση με κάνει να αισθάνομαι έξυπνος) και τέλος ένα παιχνίδι του στιλ: παίρνω τηλέφωνο και σε ενοχλώ και σε ρωτώ «ποιος είμαι»! Η συγκεκριμένη ερώτηση δεν είναι ρητορική, οπότε οι παρουσιαστές περιμένουν απάντηση!!!
«Πλάκα κάνουν», σκέφτηκα! Τέτοια ποιότητα και απροσμέτρητη κουλτούρα από ανθρώπους που κατά τα άλλα νιώθουν θλίψη με τη μετριότητα, την απραξία και τη βλακώδη καλλιτεχνική(;) παραγωγή που μας περιβάλλει; Δηλαδή, οι συγκεκριμένες τηλεοπτικές «προσωπικότητες» με τι κριτήριο επιλέγουν τα θέματα της εκπομπής; Μήπως την αισθητική που οδηγεί στην καλλιέργεια της νεοελληνικής κουλτούρας, ώστε σταδιακά να οδηγηθούμε στη δημιουργία ή την αναζήτηση καλλιτεχνικών έργων του επιπέδου του Ντασέν ή άλλων μεγάλων δημιουργών εγκαταλείποντας τα λιμάνια και τους ωκεανούς της βλακείας στα οποία έχουμε αράξει εδώ και δεκαετίες; Δηλαδή, οι συγκεκριμένοι μπορεί και να μην έχουν καταλάβει ότι μπροστά στην έκταση της ανοησίας τους η Κίνα μοιάζει με σμίκρυνση νετρονίου;
Και ναι, αυτό συμβαίνει! Δεν έχουν καταλάβει το μέγεθος της βλακείας τους, γιατί η φύση προστατεύει τους ηλιθίους! Ο ηλίθιος πάντα και με κάποιο απροσδιόριστο τρόπο βρίσκει έναν τουλάχιστον πιο ηλίθιο να τον ακούσει, να τον ακολουθήσει, να τον επαινέσει, οπότε παύει να αισθάνεται ηλίθιος και ούτε έχει συνείδηση της κατάστασής του ούτε θα κάνει το παραμικρό για να ξεφύγει απ’ αυτή. Αυτή η έλλειψη αυτεπίγνωσης καθιστά το βλάκα εξαιρετικά επικίνδυνο!
Πρέπει να έμεινα αποσβολωμένος για ώρα! Ευτυχώς η παιδεία μου μού επέτρεψε τελικά να ξεπεράσω το σοκ και να επιστρέψω στην καθημερινότητά μου (που δεν είναι η καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου) σχεδόν αλώβητος καθώς θυμήθηκα όσα περί βλακείας έχω μελετήσει. Έφερα στο μυαλό μου συγκεκριμένο σημείο από το «Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας» όπου ο Cipolla (πρόκειται για το συγγραφέα) αναφέρει: «Οι ηλίθιοι είναι επικίνδυνοι και ολέθριοι, επειδή τα λογικά πρόσωπα είναι δύσκολο να φανταστούν και να κατανοήσουν μια βλακώδη συμπεριφορά. Ένα έξυπνο πρόσωπο μπορεί να καταλάβει τη λογική ενός κακοποιού. Οι ενέργειες του κακοποιού ακολουθούν ένα μοντέλο λογικότητας, διεστραμμένη λογικότητα αν θέλετε, αλλά οπωσδήποτε λογικότητα. […] Με ένα ηλίθιο άτομο κάθε πρόβλεψη είναι εντελώς αδύνατη. Ένα ηλίθιο πλάσμα θα σας καταδιώξει χωρίς λόγο, χωρίς ένα ακριβές σχέδιο, στους πιο αδιανόητους καιρούς και τόπους. […] Με το χαμόγελο στα χείλη, σαν να κάνει το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο, ο βλάκας θα εμφανιστεί ξαφνικά για να καταστρέψει τα σχέδιά σου, για να σου χαλάσει την ησυχία σου, να σου περιπλέξει τη ζωή και τη δουλειά, να σε κάνει να χάσεις χρήμα, χρόνο, καλή διάθεση, όρεξη, παραγωγικότητα - κι όλα αυτά χωρίς κακία, χωρίς τύψη και χωρίς λόγο. Βλακωδώς. […] Με τη βλακεία και την καλή πέψη μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει πάρα πολλά πράγματα»!!!
-------------
Υ.Σ. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να εντοπίσω φωτογραφία που να ταιριάζει στο κείμενο, δηλαδή, τη φωτό ενός δεδομένα ανόητου και άρα ολέθριου ατόμου. Διάλεξα τη φωτο του πλανητάρχη -ο οποίος καμιά σχέση δεν έχει με τη βλακεία- απλώς ως φόρο τιμής στην προσφορά του στον κόσμο μια και η θητεία του ολοκληρώνεται και μαζί μ' αυτή και η εξαιρετική τύχη της ανθρωπότητας που βίωσε τα αποτελέσματα των επιλογών του!

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σωτήρη εξαιρετικός!!!
Αν και οι ειδικότητες μας (οι επιστημονικές) είναι εντελώς αντίθετες συμπίπτουμε αρκετά στην πολύπλοκο χώρο του κοινωνικού προβληματισμού.

1ον) Η φωτογραφία που έβαλες θα μπει σε λίγο στο Μουσείο Βλακείας που έχω φτιάξει στη μνήμη μου. (Απλά περιμένω να τελειώσει η τετρατία του G.W. Θάμνου (bush=θάμνος))
2ον) Ο Αινστάϊν είχε πει για την ανθρώπινη βλακεία : «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα. » και συμπλήρωσε Σωτήρη τα εξής: «Και δεν είμια σίγουρος για το σύμπαν»
3ον) Έγραψες σε ένα σημείο: «...Ο ηλίθιος πάντα και με κάποιο απροσδιόριστο τρόπο βρίσκει έναν τουλάχιστον πιο ηλίθιο να τον ακούσει, να τον ακολουθήσει...» . Αν υποψιαστώ ότι έχουμε ηλίθιους πολίτικους, τότε τι να υποψιαστώ για εμάς τους εκλογείς αυτών είτε με έμμεσο τρόπο είτε με άμμεσο τρόπο.

Τέλος διάβασε ένα από αξιώματα που έχω (το λέω και στους μαθητές/ριες μου):
ΜΗ ΜΑΛΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΜΕ ΗΛΙΘΙΟ. ΘΑ ΣΕ ΡΙΞΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΛΟΓΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Σ.Σ.Ορφανάκης

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

"...συμπλήρωσε Σωτήρη τα εξής: «Και δεν είμια σίγουρος για το σύμπαν»".
---
Μπαίνοντας κανείς στο φροντιστήριο "άποψη" το πρώτο που βλέπει είναι η εικόνα του Αϊνστάιν και η συγκεκριμένη άποψή του! Πλήρη βέβαια, για να μην υπάρχει κανένα περιθώριο!
---

"Αν και οι ειδικότητες μας (οι επιστημονικές) είναι εντελώς αντίθετες"
---
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε αντίθετες ειδικότητες. Απλώς σε διαφορετικές. Κάθε ειδικότητα εξετάζει διαφορετικό αντικείμενο αλλά όλες είναι στηριγμένες σε μία και μοναδική λογική!

Κομπιναδόρος είπε...

Χαχαχαχα τα θέματα περί ανθρώπινης βλακείας είναι πάντα απολαυστικά!!! Υπάρχουν τόσα πολλά για να συζητήσεις για την βλακεία που ποτέ δεν βαριέσαι! Το καλύτερο βέβαια είναι η τραγική ειρωνεία της βλακείας, αφού πολλές φορές υπάρχει και η περίπτωση να γίνεις αυτό που κοροιδεύεις και να αναρωτηθείς ποιος τελικά είναι ο βλάκας? (η ερώτηση είναι ρητορική) Άλλωστε κανείς δεν είναι βλάκας μέχρι να βρεθεί κάποιος να του αποδείξει πως είναι όντως βλάκας! Σύμφωνα λοιπόν με τη θεωρία μου, όλοι είμαστε βλάκες απλά κάποιοι από εμάς(εξαιρώ τον εαυτό μου) δεν έχουμε βρει τον κατάλληλο άνθρωπο για να μας το αποδείξει.

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

SpAdE
"...η τραγική ειρωνεία της βλακείας, αφού πολλές φορές υπάρχει και η περίπτωση να γίνεις αυτό που κοροιδεύεις"
---
Προσωπικά δεν κοροϊδεύω ποτέ κανέναν και τίποτε, γιατί είμαι της άποψης ότι "όποιος κοροϊδεύει τον άλλον, κοροϊδεύει τα μούτρα του"!
Θεωρώ ότι δεν υπάρχει τρόπος να αποδείξεις σ' ένα βλάκα τη βλακεία του και να τον κάνεις να την παραδεχτεί. Ο βλάκας καταλήγει βλάκας εξαιτίας της αδυναμίας του να ασκήσει αυτοκριτική και άρα να οδηγηθεί σε αυτογνωσία.

Ανώνυμος είπε...

Προς
spade

Έγραψες: "τα θέματα περί ανθρώπινης βλακείας είναι πάντα απολαυστικά!!! Υπάρχουν τόσα πολλά για να συζητήσεις για την βλακεία που ποτέ δεν βαριέσαι! "
Αν θες να απολαύσεις ατελειώτες συζητήσεις με σιρόπι ηλιθιότητας δεν έχεις παρά να ξεκινήσεις με τα πρωινάδικα (σε παίρνουν και τηλέφωνο ενίοτε), να κάνεις μια στάση μετά φαγητού και στα μεσημεριανάδικα κι αν δεν βαρεθείς με τους τόνους βλακείας αυτών τρέχα και σε συζήτηση μεταξύ συνδικαλιστών ή ανερχόμενων πολιτικών!
Κι ύστερα έλα να μας ξαναγράψεις αν σε κουράζει η βλακεία...

Έγραψες: "Άλλωστε κανείς δεν είναι βλάκας μέχρι να βρεθεί κάποιος να του αποδείξει πως είναι όντως βλάκας! Σύμφωνα λοιπόν με τη θεωρία μου, όλοι είμαστε βλάκες απλά κάποιοι από εμάς(εξαιρώ τον εαυτό μου) δεν έχουμε βρει τον κατάλληλο άνθρωπο για να μας το αποδείξει. "
χαχαχαχααχα...Για να μπορέσει κάποιος Υ να αποδείξει σε κάποιον Χ ότι είναι βλάκας θα πρέπει ο Υ να είναι τουλάχιστον κατάτι λιγότερο βλάκας από τον Χ. Μα αν ο Υ ανακαλύψει ότι είναι κατάτι λιγότερο βλάκας από τον Χ τότε λογικά θα το εκμεταλευθεί με χίλιους τρόπους γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα τον εκμεταλευθεί ο Χ!!!. Εξάλλου και στην περίπτωση που συμβεί ο Υ να αποδείξει στον Χ ότι : "για τους λόγους ζ1, ζ2, ... ζν σε ανακηρύσω βλάκα", νομίζεις ότι ο Χ θα καταλάβει έστω ένα από τους λόγους ζ1,ζ2,...ζν?

Φιλικά
Σ.Σ.Ορφανάκης
(Δεν είμαι ο Υ!)

Κομπιναδόρος είπε...

Παιδιά πάω πάσο!!! Δεν μπορώ να σας πιάσω πουθενά!!! Έχετε κάνει διατριβή στο θέμα της ανθρώπινης βλακείας!!! Μάλλον θα φταίει ότι είμαι μικρός και αφελής ακόμα αφού πιστεύω στην κατάκτηση της αυτογνωσίας από ένα βλάκα. Ίσως θα πρέπει να δω και άλλες βλακείες στη ζωή μου και να αναθεωρήσω. Τελικά η βλακεία χρειάζεται πολύ μελέτη για την κατανόησή της για να βγάλεις σαφή συμπεράσματα.

Σ.Σ.Ορφανάκης είστε μαθηματικός? Πήρα αφορμή να ρωτήσω από την μαθηματικοποιημένη προσέγγιση της βλακείας!!

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Ο/Η SpAdE είπε... "Ίσως θα πρέπει να δω και άλλες βλακείες στη ζωή μου και να αναθεωρήσω. Τελικά η βλακεία χρειάζεται πολύ μελέτη για την κατανόησή της για να βγάλεις σαφή συμπεράσματα".
---
Το πρόβλημα με τη βλακεία, νεαρέ, είναι ότι είτε το θέλεις είτε όχι θα σε βρίσκει πάντα εκείνη. Θα σε καταδιώκει και θα εμφανίζεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Κι ενώ αρχικά αυτό είναι διασκεδαστικό, σταδιακά μετατρέπεται σε εφιάλτη κούρασης κι εκνευρισμού!
ΣΣ Ο Ορφ είναι της πληροφορικής. Ανέλαβα να απαντήσω εγώ γιατί ο Ορφ είναι μάλλον στενοχωρημένος με τη σημερινή εμφάνιση του Ολυμπιακού και θα έχει απομονωθεί.

Ανώνυμος είπε...

καταρχήν τα συλλυπητήριά μου για τα εγκεφαλικά κύτταρα που έκαψες βλέποντας ελληνική τηλεόραση... είναι τόσο μικρά τα περιθώρια να δει (και να κάνει) κανείς κάτι καλό σ'αυτό το σύστημα με όλους τους άσχετους που το κινούν. Απελπισία - κι άλλο θέμα περίπου αλλά το ζω πολυ αυτό τον καιρό...

λοιπόν, στο θέμα σου:
δεν κατάλαβα (ειμαι βλαμμένη;)τον ορισμό της βλακείας κι αν η βλακεία ταυτίζεται με την ηλιθιότητα. θα μπορούσαμε πχ να μιλάμε για βλακεία εκ γενετής ή και για συμπεριφορά που εν μέρη φτιάχνεται απ' την κοινωνία. για ανθρώπους χωρίς την εκ γενετής δυνατότητα λογικής σκέψης (κατανόηση προβλήματος, αιτία, αποτέλεσμα, λύση-ίσως) ή για αυτούς που σε μεγάλο βαθμό τους την έχει καταστρέψει το θαυμάσιο εκπαιδευτικό σύστημα, ΜΜΕ, κοινωνικές κατασκευές, γονείς κλπ.
παίρνουμε υπόψη το -απίθανο- ενδεχόμενο επικράτησης συναισθήματος εις βάρος της "λογικής" ανά περίσταση;

μήπως να βλέπαμε και τη βλακεία σαν συμπεριφορά που κατά καιρούς αφορά τους περισσότερους από εμάς (δε θέλω να προσβάλλω κανέναν) παρά σαν απόλυτο χαρακτηρισμό "άλλων" που απλά εμποδίζουν τη θαυμαστή ζωή των έξυπνων της κοινωνίας; (κάτι σαν αυτό που λέει ο Ορφ. για τους πολιτικούς κι εμάς που τους εκλέγουμε)

δε διαφωνώ αλήθεια στο σύνολο με αυτά που γράφεις. σκέφτομαι όμως μήπως είμαστε πια πολύ γρήγοροι στην κριτική και κατηγοριοποίηση ανθρώπων και καταστάσεων κάτω απ' τον όρο μιας γενικής "βλακείας".

ο Cipolla μιλάει για τον άνθρωπο που δρα χωρίς λογική, του οποίου οι πράξεις δεν ειναι προβλέψιμες, και μας κάνουν κακό "χωρίς λόγο" και τύψεις κλπ. (βρίσκω κι ενδιαφέρον υπο μια έννοια οτι θα μπορούσε να μιλάει για ανθρώπους με γνήσια αθωότητα, που στην πραγματικότητα δε θέλουν να κάνουν κακό, απλά δεν ειναι προβλέψιμοι στο "κακό" που κάνουν σε όλους αυτούς που έχουν αυτογνωσία, που ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν κι έχουν οργανώσει/τακτοποιήσει επιθυμίες και δρόμους στη ζωή τους). θα ήθελα παρα πολυ να δεις το funny games του Haneke (είτε το αυστριακό είτε το U.S. που μόλις βγήκε στις αίθουσες). η συμπεριφορά των 2 τυπάκων ταυτίζεται με την περιγραφή του Cipolla- ειναι άραγε "βλάκες";

καλή προβολή!

.μαρία.

υγ1. κι αυτό το θέμα με τη βλακεία του "bush-θάμνου" βρε παιδιά, μήπως παραέχει γίνει ελαφρώς σούπα πια;

υγ2. μου χρωστάς ακόμα το άρθρο για την κοινωνική συνοχή- ή το'χεις γράψει και το'χασα...;

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Μαρία…
Καταιγίδα είσαι μωρέ αδερφάκι μου! Ηρέμησε, χαλάρωσε κι απόλαυσε τη βλακεία που μας περιβάλλει! Με τέτοιους ρυθμούς πιστεύω ότι χάνεις πολλά από τα ευτράπελα που πηγάζουν από τους ηλιθίους που κινούνται ελεύθερα και κάποτε κινούν τα νήματα της ζωής μας.
Ήδη απάντησα στο ερώτημα περί βλακείας και ηλιθιότητας. Είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα, όπως και το «βλαμμένε» ή το «ανόητε». Απλώς χρειαζόμαστε συνώνυμα ανάλογα με τις περιστάσεις. Είναι δύσκολο να αποκαλείς ηλίθιους ή βλάκες όλους αυτούς που θεωρείς ηλίθιους ή βλάκες, οπότε τους πετάς ένα «ανόητε» και κατά περίεργο τρόπο τους φαίνεται καλύτερο, πιο ευγενικό και το αποδέχονται πιο εύκολα και ήρεμα.
Κανείς δε γεννιέται ευφυής ή βλάκας (δεν αγγίζω τους ανθρώπους που γεννήθηκαν με νοητική καθυστέρηση). Όλοι οι υπόλοιποι διαθέτουν τους φυσικούς μηχανισμούς, ώστε να εξελιχτούν πνευματικά (να μάθουν να σκέφτονται, να επεξεργάζονται, να οδηγούνται σε συμπεράσματα, να μαθαίνουν, να κατανοούν αρχικά απλά και αργότερα πιο πολύπλοκα μηνύματα και δεδομένα). Το περιβάλλον αλλά και η προσωπική διάθεση καθορίζουν την εξέλιξη -θετική και αρνητική. Ένα παιδί που μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου η πιο ευφυής συζήτηση έχει να κάνει με τις καιρικές συνθήκες ή την τιμή της ντομάτας, που παρακολουθεί για πολλές ώρες τηλεόραση, που δεν του μαθαίνουν να διαβάζει, που δεν το πηγαίνουν κινηματογράφο, που λιώνει καθημερινά μπροστά στον υπολογιστή και την παιχνιδομηχανή, είναι πολύ πιθανό να εξελιχτεί σε επικίνδυνο βλάκα με περιορισμένες δυνατότητες ορθής σκέψης! Ένα τέτοιο άτομο θα χρειαστεί κάποιο σοκ ή μια γνωριμία που να ακολουθήσει ένα δρόμο διαφορετικό και να σωθεί από την ηλιθιότητα.
Συχνά το συναίσθημα επικρατεί της λογικής, επειδή οι αδαείς γονείς, γιαγιάδες, παππούδες, νονές, φίλοι της οικογένειας … αγνοώντας βασικούς κανόνες διαπαιδαγώγησης μένουν στο βλακώδες και αστήρικτο συναίσθημα. Τα παιδιά, στη συγκεκριμένη περίπτωση μεγαλώνουν με την ερώτηση: «πόσο αγαπάς μπούλη τον παππού»; Ο μπούλης μαθαίνει να απαντάει μηχανικά: «τόοοοοσο» (με το συμπάθιο!), οπότε ούτε να αγαπάει ουσιαστικά δε μαθαίνει. Κανένας μα κανένας δε βρίσκεται να τον ρωτήσει: «Γιατί μπούλη μου αγαπάς τον παππού;». Με τον τρόπο αυτό και θα βοηθούσαμε τον μπούλη να σκεφτεί και θα του καλλιεργούσαμε συναισθηματικά κριτήρια.
Ο Cipolla λέει αυτό ακριβώς που σκέφτεσαι! Ο βλάκας δεν έχει κακία (θα ήταν κακοποιός), ό,τι κάνει το κάνει απλώς από … βλακεία (δρα δηλαδή με τον τρόπο αυτό, επειδή δεν μπορεί να σκεφτεί και να τον αποφύγει). Συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε ανθρώπους με τέτοια συμπεριφορά αθώους εξαιτίας μιας βλακώδους συμπάθειας την οποία μας έχουν καλλιεργήσει. Αθωότητα χαρακτηρίζει εκείνον του οποίου οι πράξεις δεν προκαλούν κακό στους άλλους (γενικά δεν προκαλούν τίποτε!) παρά μόνον στον ίδιο!
Θα δω την ταινία!
Το άρθρο που έχεις ζητήσει είναι σχεδόν έτοιμο (η επιθυμία σου διαταγή)!
Φιλιά κι εδώ είμαστε πάλι!

Ανώνυμος είπε...

Κυκλοφόρησε ως ανέκδοτο μεταξύ των "αστέρων" των τηλε-παραθύρων...
Τα Σκόπια λέει προτίθενται να ονομάσουν ένα πάρκο τους με το όνομα Τζώρτζ Μπούς.
Χαχανητά, κοροϊδία και καταγγελία της δουλικότητας και της οσφϋοκαμψίας των πολιτών της FYROM έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Το αστείο της υπόθεσης το έπιασε, λίγες ώρες αργότερα, ένας περαστικός από την πλατεία Κάνιγγος στο κέντρο των Αθηνών στην οποία φιλοξενείται και ανδριάντας του Άγγλου πολιτικού.
Ο Τζώρτζ Κάνινγκ υπήρξε Άγγλος υπουργός Εξωτερικών ο οποίος τήρησε φιλελληνική στάση στη διπλωματική έκβαση της ελληνικής επανάστασης του 1821.
Κανείς δε μπορεί να τα βάλει μαζί τους... γιατί οι βλάκες συνασπίζονται και εκτελούν τις μονάδες
Ιάσονας

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Ιάσονας...
"Κανείς δε μπορεί να τα βάλει μαζί τους... γιατί οι βλάκες συνασπίζονται και εκτελούν τις μονάδες"
----
Πολύ καλό και ενδεικτικό του τρόπου σκέψης του μέσου νεοέλληνα! Όταν το κάνουμε εμείς εμπεριέχει ποιότητα και λογική, είναι ένδειξη σεβασμού και απόδωσης τιμών σε κάποιους που στήριξαν το "ανώτερο έθνος", δηλαδή το δικό μας. Όταν, όμως, το κάνουν οι άλλοι δεν είναι παρά δείγμα δουλοπρέπειας!

Ανώνυμος είπε...

Δε σεβάστηκες τη γενέτειρα του Μπρους Λη -Κίνα-
Τώρα τα βάζεις με τον πλανητάρχη
Δεν έχεις ιερό και όσιο εσύ;!
περιμένω από σένα κι άλλα "χειρότερα"

Ιάσονας

Unknown είπε...

Πραγματικά τεράστια και σημαντικότατη η συμβολή του ευφιέστατου και κατά τα άλλα καθόλου βλάκα - χα,χα,χα - πλανητάρχη Bush!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γιώργος Κανελλόπουλος

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Ιάσονας...
"περιμένω από σένα κι άλλα "χειρότερα""
---
Ιάσονα σ' ευχαριστώ για την "εμπιστοσύνη"! Αν ήμουν τέτοιο παιδί, θα κοκκίνιζα από ντροπή με τα καλά λόγια σου, αλλά επειδή θεωρώ ότι η μετριοφροσύνη είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα αμαρτήματα, δηλώνω ξεκάθαρα ότι κι εγώ περιμένω κι άλλα από εμένα!!!
--------
Ο/Η Giorgos
"...κατά τα άλλα καθόλου βλάκα..."
---
Καλά τι λέξεις είναι αυτές που χρησιμοποιεί ένα μικρό παιδί. Αλλά τι να περιμένεις από τη σημερινή νέα γενιά!!! Άλλωστε ο Κομφούκιος το είπε: "Μ' όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοιες λέξεις θα μάθεις"!!!