Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Ούτε ιερό αλλά ούτε και όσιο

Λοιπόν, αυτός ο εφιάλτης που λέγεται ελληνικό κράτος, έχει αρχίσει να μου σπάει τα νεύρα. Και δε μου τη δίνει η κατάσταση που επικρατεί, δε μου τη δίνει καν η στασιμότητα που θα έπρεπε να διδάσκεται στη Γεωγραφία ως εθνικό προϊόν πια. Με εκνευρίζει, όμως, αφάνταστα η έλλειψη κριτηρίου. Με σκάει το ταλέντο μας να χάνουμε ευκαιρίες και να αφήνουμε ανεκμετάλλευτο το τεράστιο δυναμικό του λαού μας. Δε με αφήνει σε ησυχία η απαξίωση ανθρώπων που έχουν την ικανότητα να αλλάξουν τη μοίρα και την πορεία αυτού του τόπου. Με πληγώνει η αδιαφορία μας για άτομα επιτυχημένα. Για άτομα που έχουν δώσει εξετάσεις στη ζωή, έχουν πετύχει κι έχουν αποδείξει ότι μπορούν και πρέπει να αποτελούν πρότυπο για όλους μας.
Για μια ακόμα φορά βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία για το λαό και τη χώρα μας. Κι όμως, οι ανεύθυνα υπεύθυνοι κάνουν τα πάντα για να την αφήσουν να πάει χαμένη. Χωρίς ίχνος λογικής έχουν βαλθεί λυτοί και δεμένοι (αυτοί, οι δεύτεροι, βέβαια, πιο δύσκολα) να μας αποδείξουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμα σκάνδαλο. Όλοι μα όλοι, κυβερνητικοί, αντικυβερνητικοί, αντιπολιτευτικοί, παρακρατικοί, αντικρατικοί, διακρατικοί παράγοντες έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι κάτι κακό συνέβη με επίκεντρο την Ι. Μ. Βατοπαιδίου. Φωτιά θα πέσει και θα σας κάψει βρε άπιστοι και αμαρτωλοί και κολασμένοι! Με αυτά που λένε πολιτικοί και δημοσιογράφοι και μέρος του λαού, έχουν εξασφαλίσει εισιτήριο πρώτης θέσης για το βασίλειο του Βεελζεβούλ (που είναι ο διάβολος στο πιο χαριτωμένο).
Όλοι αυτοί βουτηγμένοι στη μιζέρια και το φθόνο ψάχνουν να βρουν παρατυπίες και αποδείξεις για παρανομίες. Και τελείως κακοπροαίρετα αναρωτιούνται: «Πού τα βρήκαν τόσα λεφτά και τόση περιουσία οι καλόγεροι»; Άσε ρε μεγάλε! Με θαύμα τα βρήκαν. Γιατί άμα δε γίνονται θαύματα στα μοναστήρια, πού θα γίνονται; Στα καφέ του Κολωνακίου θα γίνονται, όπου ξημεροβραδιάζονται οι πολιτικοί ή στα τηλεοπτικά παράθυρα, όπου επίσης ξημεροβραδιάζονται οι πολιτικοί; Τα κέρδισαν με την αντίσταση που προέβαλαν επί Τουρκοκρατίας. Γιατί οι Τούρκοι έτσι μεγαλόψυχα σκέφτονταν και λειτουργούσαν! «Μας πας κόντρα Εκκλησία; Ε πάρε το Χρυσόβουλό σου για να μάθεις να κάθεσαι στα αβγά σου»! Μη χειρότερα! Ο σημερινός κόσμος βαδίζει από το κακό στο χειρότερο. Αυτή η αμφισβήτηση θα τον φάει. Αντί δημοσιογράφοι και πολιτικοί να προσπαθήσουν να διδαχτούν πέντε ή και έξι πράγματα από την όλη υπόθεση, χάνουν το χρόνο τους σε ανοησίες και λόγια του αέρα. Και μετά θα κλαίγονται για την οικονομική κρίση, για την υποχρηματοδότηση της Παιδείας και της Υγείας, για τα ελλείμματα των ταμείων και δε συμμαζεύεται.
Κάθονται και κατηγορούν τον ηγούμενο Εφραίμ, τον Αρσένιο και τον Παχούμιο και δεν ξέρω ποιον άλλον (που δε γνωρίζω τι αξιώματα έχουν) αντί να τους προτείνουν υπουργεία ή έστω θέσεις μόνιμων συμβούλων. Δηλαδή, μας πειράζει να κυκλοφορούμε όλοι με ελικόπτερα, να κονομήσουμε κανένα οικοπεδάκι φιλέτο, χαρτοφυλάκιο βαρβάτο, καταθέσεις εντός και εκτός και offshore εταιρείες. Μωρέ τζάμπα το ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους οι μοναχοί. Χαμένο θα πάει, όπως και καθετί αξιόλογο στη χώρα αυτή. Και καλά όλοι οι άλλοι αλλά και η κυβέρνηση που βλέπει τα ποσοστά της να πέφτουν πιο γρήγορα κι από το μήλο που έφαγε κατακέφαλα ο Νεύτων, επιτρέπεται να επιδεικνύει τέτοια αδράνεια; Κάνε χρυσή μου (κυβέρνηση) τον ανασχηματισμό σου. Κλείσε τον Αλογοσκούφη σε μοναστήρι να συχωρεθούν και οι αμαρτίες του και κάνε τη μονή Βατοπαιδίου Υπουργείο Οικονομικών μπας και δούμε κι εμείς μια άσπρη και κυρίως πλούσια μέρα.
Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για χοντροκομμένα και συντηρητικά μυαλά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχονται και οι άλλοι, οι προοδευτικοί της Αριστεράς και το χοντραίνουν το πράγμα και απαιτούν την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών από τα σχολεία. Δεν πάνε καλά οι άνθρωποι! Δηλαδή, αυτοί τώρα είναι σοβαροί; Κι άμα καταργηθούν τα Θρησκευτικά, τι θα μείνει στην εκπαίδευση; Τα Μαθηματικά και η Γλώσσα θα μείνουν; Ή μήπως θα μείνουν το ΑΟΘ, το ΑΟΔΕ, η ΕΥΔΑΠ και το Δίκαιο και Θεσμοί (που δεν είναι δύο αλλά ένα μάθημα). Ωραία προκοπή θα κάνουμε με τέτοια μαθήματα! Κάτω τα χέρια και τα πόδια από τα Θρησκευτικά, τα οποία μάλιστα χρειάζονται ενίσχυση σε ώρες και διδακτικό προσωπικό.
Θέλουμε ή δε θέλουμε τα παιδιά μας να ενταχθούν δυναμικά στη σύγχρονη πραγματικότητα; Αυτή είναι ρητορική ερώτηση, οπότε μη σκέφτεστε την απάντηση. Θέλουμε και παραθέλουμε (αυτή είναι η δεδομένη απάντηση στη ρητορική ερώτηση που διατυπώθηκε πριν). Ε λοιπόν, αν θέλουμε και παραθέλουμε, τότε πρέπει να στηριχτούμε στο μάθημα των Θρησκευτικών, όπου Θεολόγοι μετεκπαιδευμένοι σε ταχύρυθμα σεμινάρια που θα διοργανωθούν από το «Μονή Βατοπαιδίου college», θα διδάσκουν στα παιδιά τη γλώσσα της οικονομίας, τις αρχές του σύγχρονου management, τους κανόνες του επιτυχημένου real estate, αλλά και διεθνείς σχέσεις. Τα παιδιά αυτά στο μέλλον είτε ως ηγούμενοι και ηγουμένες είτε ως golden boys ή και girls στην ελεύθερη αγορά και τις επιχειρήσεις θα μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση και τη φώτισή τους και στους άλλους οδηγώντας το ελληνικό κράτος στην παγκόσμια οικονομική πρωτοκαθεδρία. Αυτά τα παιδιά αύριο θα καταφέρουν να πάρουν από τους Τούρκους την Πόλη και μάλιστα με Χρυσόβουλο κι όχι με πόλεμο.
Αυτές είναι κινήσεις ρεαλιστικές. Αλλά δυστυχώς αυτές χρειάζονται και τολμηρούς ανθρώπους. Χρειάζονται ηγέτες που να βλέπουν μακριά κι όχι ανθρώπους που δε βλέπουν ούτε τη μύτη τους (αυτή είναι μια μεταφορά και δεν εννοεί ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μικρή μύτη). Σ’ αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει ούτε ιερό ούτε όσιο. Μετατρέψαμε το Βατοπαίδι σε τροχοπέδη και τον βλέπω τον Εφραίμ να πηγαίνει σαν το σκυλί στο αμπέλι.
*Στη φωτο το σχέδιο της πρότασης του Εφραίμ
για την ανακαίνιση της Ι.Μ. Βατοπαιδίου

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

και αφού έπαψαν να παίζουν με τη λογική μας...
άρχισαν να παίζουν με τα νεύρα μας
αν δεν πεθάνει η ελπίδα
δεν πρόκειται να ξημερώσει
ένα καλύτερο αύριο
και πολύ φοβάμαι
οτι μόνο ένας πόλεμος
θα ταρακουνήσει τον κόσμο
κρίμα,
όχι για τον κόσμο
...
Ιάσονας

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Ιάσονα,
Νομίζω ότι και το σκηνικό που ήδη έχει στηθεί -οικονομική κρίση, σκάνδαλα, αδυναμίες των πολιτικών, αδυναμίες της ΕΕ- είναι ικανό να προκαλέσει αφύπνιση. Το μόνο που λείπει πλέον είναι ένα σημείο αναφοράς για να στραφεί κι όχι απλώς να εκτονωθεί η διάθεση αμφισβήτησης και ανατροπής.