Αρχίζεις να πιστεύεις ότι οι μαθητές εξεγέρθηκαν και τρολάρουν βάναυσα τον τύραννο εκπαιδευτικό τους αλλά κρατάς την ελπίδα ζωντανή.
Αρχίζεις να διορθώνεις άλλα γραπτά ενώ η ελπίδα σε εγκαταλείπει. Έχει αρχίσει να τρεμοσβήνει. Το νιώθεις το θανατικό.
Βλέπεις τα ίδια και χειρότερα. "...με αποτέλεσμα την ευαισθητοποίηση και κινητοποίησή τους δημιουργώντας ένα ευάλωτο κλίμα.".
Προσπαθείς να αντιληφθείς το νόημα. Ο εγκέφαλος καίγεται. Οι νευρώνες βρίσκονται σε παροξυσμό.
Σκέφτεσαι ότι βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια παγκόσμια συνωμοσία που έχει βαλθεί να σε εξοντώσει, να σε ξεκάνει, να σου κάνει το νεύρο τσιάταλο, να σε αφανίσει από προσώπου Γης.
Και βεβαιώνεσαι γι αυτό, όταν διαβάζεις ότι "σήμερα υπάρχουν πολλά φαινόμενα εξαπάτησης ανθρώπινων δικαιωμάτων".
Η καημένη η ελπίδα σπαρταράει. Ο επιθανάτιος ρόγχος της ακούγεται βαρύς. Και πολύ άντεξε η κακομοίρα.
Εσύ, όμως, βράχος, Ιμαλάια, εκεί, να συνεχίζεις το έργο της διόρθωσης μέχρι τελικής πτώσης.
Κοιτάζεις κατάματα τον εχθρό αλλά αυτός έχει επιστρατεύσει τα πιο καταστροφικά όπλα του και νιώθεις ότι χάνεις, όχι απλώς μια μάχη, αλλά τον πόλεμο διαβάζοντας για το "πλήθως των φαινομένων", για την "πρωτερεώτητα", για την "υψηλής ποσότητας ανεργία", για το "επακόλουθω", για το "άτομο που αδυναμεί..." αλλά και για το "χρέως που έχουμε".
Αρχίζεις να πιστεύεις ότι ο Ηρώδης το έπαθε και έκανε αυτά τα παλιοπράγματα επειδή κλήθηκε να διορθώσει γραπτά εφήβων. Δικαιώνεις τις αποτρόπαιες πράξεις του. Θέλεις να αισθανθείς ντροπή αλλά τα λάθη των μαθητών δεν σε αφήνουν. Σε τσιγκλάνε.
Παιδιά δεκαέξι, δεκαεφτά και δεκαοχτώ χρόνων, που δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσλεξίας ή άλλου είδους μαθησιακές δυσκολίες, αδυναμούν να εκφράσουν και να γράψουν σωστά ακόμη και απλές σκέψεις τους. Έφηβοι το 2022 τελειώνουν το Λύκειο και έχουν μείνει αγράμματοι. Και θα το τελειώσουν. Έχουμε φροντίσει να αφανίσουμε κάθε εμπόδιο.
Την ίδια στιγμή το υπουργείο και οι "ειδικοί", υπεύθυνοι για την εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα μας σκέεεφτονται ότι χρειάζονται αλλαγές στον τρόπο διδασκαλίας των μαθημάτων.
Μη χειρότερα. Από πού το συμπέραναν αυτό;
Μα γιατί, καλοί μου άνθρωποι; Για ποιον λόγο να υπάρξουν αλλαγές; Όλα δουλεύουν ρολόι. Μπορεί όχι ελβετικό αλλά... ρολόι. Οπότε μη βιαστείτε. Κουβεντιάστε το λίγο. Φτιάξτε μερικές επιτροπές και πολλές υποεπιτροπές για να το συζητήσουν το πράγμα. Κι επειδή πλησιάζουν και εκλογές, ανοίξτε μερικές ακόμη θέσεις στα πανεπιστήμια, ώστε τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να προχωρήσουν και στην Ανώτατη εκπαίδευση.
Να περάσουν σε μια Νωμοικί, σε κάποια Ειατρηκεί, σε μια Πσιχωλογοία, έστω σε κάποιο Μαθηματηκώ, Φισυκό, σε μια Βοιολωγεία και να ασχοληθούν με την αίρεβνα.
Βέβαια, δεν χρειάζεται άγχος, γιατί και να μην καταφέρουμε να τα βολέψουμε και να τα αξιοποιήσουμε στα εγχώρια ΑΕΙ, θα βρουν τη λύση σε κάποιον από τους φοιτητικούς τουριστικούς προορισμούς της Κύπρου, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, του Ουζμπεκιστάν και πάει λέγοντας.
Χαμένα δεν θα πάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου