Σάββατο 19 Απριλίου 2008

From "pouthena", to "pouthena"!

Μωρέ λες και το ήξερα, όταν λίγο καιρό πριν έγραφα για την Κίνα! Καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να τους έχει κανείς. Δε μας έφταναν οι κινεζικές τοστιέρες, σίδερα, ηλεκτρικές σκούπες που εκρήγνυνται, μπαρουτιάζονται, μετατρέπονται σε πυροτέχνημα, τώρα έχουμε και «ουσίες» της ίδιας προέλευσης ικανές να επιφέρουν ολοκαύτωμα!
Είναι σωστό, δηλαδή, αυτό που γίνεται τώρα; Βάλθηκαν να μας αποτρελάνουν; Τι είναι αυτά τα πράγματα περί ντόπινγκ της εθνικής άρσης βαρών; Είναι δυνατόν οι «Γίγαντες», οι «Άτλαντες», οι «Ήρωες», οι «Τιτάνες», οι «Θεοί», οι «Ημίθεοι» που «σήκωσαν στα χέρια τους ολόκληρο το έθνος» με αποτέλεσμα αυτό (το έθνος) να νιώσει έντονη ναυτία, που έστειλαν με τις νίκες τους «την ελληνική ψυχή στα ουράνια» (κι έχω την αίσθηση ότι παρέμεινε εκεί) να είναι μπλεγμένοι σε τέτοιες ανοησίες που χαρακτηρίζουν άλλους λαούς και έθνη, τα οποία, όμως, καμιά σχέση δεν έχουν με τη γενετική ποιότητα τη δική μας; Είναι; Η σωστή απάντηση είναι: «Όχι, δεν είναι»! Αυτά μπορεί να τα κάνουν άλλοι, όχι όμως εμείς, γιατί εμείς είμαστε φτιαγμένοι από άλλη πάστα (μάλλον πιο γευστική;) και δεν έχουμε ανάγκη από τέτοιες λαμογιές!
Αλλά ξέρετε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Άμα είσαι ο καλύτερος, οι άλλοι ζηλεύουν. Κι άμα τους φτάσεις σ’ αυτό το σημείο (δηλαδή να ζηλεύουν), ψάχνουν να βρουν τρόπους να σε πλήξουν, να σε υποτιμήσουν, να σε καταρρακώσουν. Πάντα έτσι γινόταν. Πάντα οι Έλληνες, από τα μυθικά χρόνια, από τον καιρό των Νεφελίμ (ή κάπως έτσι) καλούνταν να τα βγάλουν πέρα με παγκόσμιες συνωμοσίες εις βάρος τους. Κι αυτό είναι η αιτία για κάποια μικροπροβληματάκια που αντιμετωπίζουμε σήμερα σε όλους τους τομείς. Γιατί άμα ξυπνάς το πρωί και καλείσαι να αντιμετωπίσεις τη συνωμοσία που έχουν σκαρφιστεί οι άλλοι εναντίον σου, πού να βρεις διάθεση και χρόνο για ανάπτυξη; Βρίσκεις; Αμ, δε βρίσκεις ακόμα κι αν στουμπιστείς από κάτω και γκανιάξεις στο νεύρο! Ακόμα και το ελληνικό γονίδιο (που όπως όλοι γνωρίζουν είναι ποιότητας ΑΑΑ) δεν τα βγάζει πέρα με τόση ζηλοφθονία και πλεκτάνη!
Δηλαδή, θέλουν τώρα να πιστέψουμε ότι δεν ήταν το ελληνικό DNA που μας έφερε τόσα μετάλλια και δόξες και τιμές και αναγνώριση; Θέλουν να πιστέψουμε ότι τελικά οι Έλληνες δεν είναι γεννημένοι νικητές; Να σκεφτούμε έστω ότι κι εμείς είμαστε σαν τους άλλους που για να κατακτήσουν κάποιες ψιλοεπιτυχίες (επιστημονικές, οικονομικές, αθλητικές…), χρειάζονται ντόπες; Μη χειρότερα! Φωτιά θα πέσει και θα τους τσουρουφλίσει σαν το κάρβουνο στο μαγκάλι όλους αυτούς τους υβριστές και δίκιο θα έχει (η φωτιά)! Εγώ πάντως το δηλώνω! Κλείνω τα αφτιά μου σ’ όλη αυτή την προσπάθεια σπίλωσης του έθνους και πιστεύω ότι δε θα ήταν άσχημο να κινητοποιηθούμε με κανένα συλλαλητήριο (απ’ αυτά που συνηθίζουμε), κάποιο δημοψήφισμα έστω, για να δείξουμε στους «κουτόφραγκους» ότι το ελληνικό έθνος είναι εδώ (κι ότι δεν έχει μετακινηθεί σε άλλο τόπο;) σαν μια γροθιά, έτοιμο να διεκδικήσει τα κεκτημένα (ποτέ δεν κατάλαβα ποια ήταν αυτά, αλλά πάντα προκαλούσαν ρίγη συγκίνησης και ωθούσαν σε αγώνες τις μάζες)!
Αλλά έτσι είναι! Άμα εμπιστεύεσαι τον ξένο, αυτά παθαίνεις! Πάντα οι «Μεγάλες Δυνάμεις» κοίταξαν πώς θα μας εκμεταλλευτούν κι αυτό πάθαμε και τώρα και έκπληξη δεν πρέπει να μας κάνει καμιά! Εμπιστευτήκαμε στους ξένους το ιδεώδες του αθλητισμού και να τώρα! Ξένα ήθη παιδί μου! Γιατί εμείς τους ανακαλύψαμε τους αγώνες από την αρχαιότητα -κι αυτό είναι μια ακόμη από τις μεγάλες προσφορές του ελληνισμού στο παγκόσμιο πολιτιστικό οικοδόμημα. Εμείς θεσπίσαμε τις αρχές του ολυμπισμού και τα παλικάρια που αγωνίζονταν τσίτσιδα στην αρχαία Ολυμπία, το έκαναν χωρίς ντόπες και τέτοια περίεργα. Το μόνο που ήξεραν ήταν η φραπελιά. Έπαιρναν τον κότινο, τον ανάδευαν, ρουφούσαν τη φραπελιά τους πριν τον αγώνα κι αυτό ήταν όλο κι όλο. Και να τα ρεκόρ, να οι νίκες, να η έκφραση του «ωραίου και αληθινού»! Φυσικά πράγματα!
Καταραμένη παγκοσμιοποίηση!!!
Αλλά δε φταίει άλλος! Εμείς φταίμε που προσφέρουμε απλόχερα στους άλλους! Τους δώσαμε ιδεώδες κι αυτοί το πήραν και το έκαναν σαν τα μούτρα τους! Αυτό τώρα είναι κακό αλλά δεν ξέρω για ποιο λόγο, γιατί άμα σκεφτώ τα μούτρα της Αντζελίνα Τζολί, της Σάρον Στόουν, της Κιμ Μπάσιντζερ, της Σκάρλετ Γιόχανσον, της Πάμελα Άντερσον, της Κλόντια Σίφερ, της Σάλμα Χάγιεκ, της Κάρμεν Ηλέκτρα, αδυνατώ να εντοπίσω οτιδήποτε κακό!!! Τέλος πάντων, για να το λέει ο σοφός λαός, κάτι θα ξέρει, οπότε κι εγώ προτείνω να απορρίψουμε όλα αυτά τα μούτρα και να μείνουμε προσκολλημένοι στα δικά μας τα ηρωικά και πατροπαράδοτα και δεν έχουμε και λίγα! Άρα έχουμε πολλά, όπως τη Μπουμπουλίνα, τη Μαντώ Μαυρογένους, το Λήσταρχο Γιαγκούλα, τον Άρη (όχι την ποδοσφαιρική ομάδα αλλά το Βελουχιώτη)! Και ούτε να το διανοηθεί κανείς ότι όλοι αυτοί οι εκρηκτικοί Έλληνες αντλούσαν τη δύναμή τους από ντόπες!
Το μεγάλο πρόβλημα, βέβαια, κατ’ εμέ δεν είναι ο διεθνής εξευτελισμός, ο παγκόσμιος διασυρμός, η σκιά που πλανάται (αυτή -δηλαδή η σκιά- μπορεί να είναι και από τη ρύπανση της ατμόσφαιρας) πάνω από την ελληνική αθλητική οικογένεια. Το πρόβλημα είναι πιο ουσιαστικό κι έχει να κάνει με τους τραυματισμούς που παρατηρήθηκαν τελευταία. Γιατί ως γνωστόν η αθωότητα και αγνότητά μας μας οδηγούν σε παραλογισμούς. Κάθε φορά που αναδύεται κάτι βρομερό και τρισάθλιο -που όλοι βέβαια γνωρίζουμε αλλά δε θέλουμε και να παραδεχτούμε- οδηγούμαστε σε ακρότητες. Έτσι, για μια ακόμη φορά ως κοινωνία «πέσαμε από τα σύννεφα» κι αυτό δεν είναι καλό πράγμα, γιατί ως γνωστόν τα σύννεφα βρίσκονται ψηλά και αν κάποιος πέσει από εκεί, κινδυνεύει να σπάσει τα κόκαλά του, να ξετσιαουλιαστεί, να κοψομεσιαστεί και γενικά να πάθει πολύ μεγάλη ζημιά.
Προτείνω όπως τους το δώσαμε (το ιδεώδες), έτσι να το πάρουμε πίσω και να τους αφήσουμε στην κατάντια τους. Να τους αφήσουμε να διοργανώνουν αγώνες όπου όλα θα επιτρέπονται. Και να μην επιτρέπονται μόνο τα χημικά αλλά και τα γενετικά και του διαόλ’ τα κέρατα. Να τρέχει ο ένας με ταχύτητα Φλας Γκόρντον και να σκάει σαν καρπούζι από την πολλή την ντόπα μπροστά στα μάτια του φιλοθεάμονος κοινού! Να πηδάει ο άλλος (άλμα εις ύψος εννοώ) και να τον περιμένουν οι θεατές τρεις μέρες και τρεις νύχτες να ξανακατέβει! Να ρίχνει ο έτερος το ακόντιο από το Πεκίνο και να σωριάζεται νεκρός από το κάρφωμα ο αθώος και αμέριμνος βουδιστής μοναχός στο Θιβέτ (άλλο που δε θέλουν οι Κινέζοι)! Να ξαναπηδάει (άλμα εις μήκος εννοώ αυτή τη φορά) ένας άλλος έτερος κι απ’ την πολλή τη φόρα να τον βρίσκει ο Ερυθρός Σταυρός μετά από δυο μέρες κολλημένο σαν μύγα σε παρμπρίζ νταλίκας που κουβαλάει αμνοερίφια (το συγκεκριμένο ζωικό είδος είναι επίσης ελληνική εφεύρεση)! Ε ρε γλέντια! Ο θρίαμβος της ντόπας και της γενετικής! Και τα μετάλλια να μην τα παίρνουν οι αθλητές (άλλωστε αυτοί δε θα ζουν για να τα χαρούν) αλλά οι φαρμακευτικές εταιρείες που τους χαπακώνουν ή τα εργαστήρια που τους μεταλλάσσουν! Αυτό τους αξίζει όμως!
Πριν λίγα χρόνια, στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, όταν συμπατριώτισσά μας αθλήτρια που τώρα διαφημίζει αλουμίνια (τι συνειρμός Θεέ μου!) κέρδιζε το Ολυμπιακό μετάλλιο, αγγλική εφημερίδα κυκλοφορούσε με τον τίτλο «From pouthena» (από το πουθενά) δηλώνοντας την παγκόσμια έκπληξη! Με όλα αυτά που γίνονται μένει να προσθέσουμε για τον ελληνικό αθλητισμό «to pouthena» (στο πουθενά) για να ολοκληρωθεί αυτή η εκπληκτικά θαυμαστή πορεία!
Η πρώτη εικόνα δείχνει ένα από τα μούτρα που πρέπει να
εγκαταλείψουμε, ενώ η δεύτερη ένα από εκείνα στα οποία πρέπει να προσκολληθούμε!!!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είμαι συνειδητά κολλημένος
με την πρώτη φωτογραφία...
Σε αυτήν τη χώρα άλλωστε, αλίμονό μας, δε λείπουν οι ήρωες αλλά το ωραίο σε κάθε μορφή του!
Ιάσονας

Ανώνυμος είπε...

Από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας ένα πράγμα θυμάμε:
ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ
Το φώναζαν οι ΝΕΟέλληνες του Ο.Α.Κ.Α που πίστευαν (και ακόμα πιστεύουν) ότι έπεσαν πάλι θύματα συνομωσίας.
Το τι μακακία ακούσαμε τότε για τους Κεντέρη - Θάνο δεν λέγετε. Κι όμως αντί να πάρουν το σκουπόξυλο της συνδείδησής τους όλοι οι Έλληνες εναντίων των
α(θ)ληταράδων μας στο ΟΑΚΑ τους έδωσαν δίκιο. Φώναζαν ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ στους 'καθαρούς' αθλητές που έτρεχαν εκείνη την ημέρα. Ρε μήπως ζήλευαν οι ΝΕΟέλληνες που άλλοι ντοπάρονται ΑΣΥΣΤΟΛΑ και δεν τους πιάνουν! Ρε μήπως οι Κινέζοι είναι κλάσεις ανώτεροι σε όλα από εμάς ακόμα και στην ντόπα (έχετε δει Κινέζο μέχρι στιγμής ντοπαριμένο και είνια και δισεκατομμύρια)? Ελπίζω οι ΝΕΟέλληνες έξω από το ΟΑΚΑ να είναι λιγότεροι...αν και είμαι σίγουρος ότι έξω από το ΟΑΚΑ είναι τα χειρότερα.

Σ.Σ.Ο

Ανώνυμος είπε...

Έφυγες τώρα που σε είχαμε ανάγκη...
Κάθε Πάσχα, η ίδια γελοία εικόνα. Το άγιο φως -προϊόν του μόνου θαύματος που συμβαίνει με περιοδική συχνότητα- καταφτάνει με «ειδική πτήση της Ολυμπιακής» και του επιφυλάσσεται υποδοχή αρχηγού κράτους!
Η επίσημη πολιτεία έχει αποφασίσει να ζει στο Μεσαίωνα.
Κάποιες φορές βέβαια επιχείρησε να μας επισκεφτεί και ο Διαφωτισμός αλλά δεν έβρισκε πτήση...
Ούτε ειδική, ούτε απλή!
Ιάσονας

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Ιάσονα,
μπορεί να απομακρύνθηκα σωματικά αλλά η σκέψη μου παραμένει στα τεκταινόμενα και ετοιμάζω φρέσκο πράγμα. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ το ξενοδοχείο διαθέτει ασύρματο δίκτυο, μια παρέα που νομίζω ότι δεν κοιμάται ποτέ ελάχιστα περιθώρια μου αφήνει μπροστά στον υπολογιστή. Μου φαίνεται ότι το κείμενο για τα Πάσχα που δε θέλω να θυμάμαι θα καθυστερήσει λίγο αλλά θα το αναρτήσω ακόμη κι αν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα!