Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Υπουργείο Παροιμίας

Έφτασε η ώρα και για τις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις. Η λογική λέει ότι όοολα είναι πανέτοιμα. Η λογική μπορεί να το λέει αλλά το Υπουργείο λέει άλλα. Πόσοι και πού θα εισαχθούν; Τι θα αλλάξει στις μεταγραφές: «Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν»! Το Υπουργείο, μάλλον, έχει πιο ουσιαστικά να κάνει. Εδώ και δεκαετίες, όσοι αναλαμβάνουν το Υπουργείο Παιδείας αναλαμβάνουν και την υποχρέωση να κάνουν μια επανάσταση. Νιώθουν σαν τη μύγα της λαϊκής παροιμίας: «Έκαμε η μύγα κώ…ο κι έχ…σε τον κόσμο όλο». Πιστοί στις παραδόσεις του λαού μας και οι τωρινοί προωθούν τη δική τους επανάσταση στην εκπαίδευση. Πού να ασχοληθούν με τα απλά και καθημερινά!
Ανάμεσα, λοιπόν, στα άλλα που προωθεί το επαναστατικό Υπουργείο είναι και το εξής: οι υποψήφιοι, σε λίγα χρόνια, δε θα εισάγονται στη Σχολή της επιθυμίας τους αλλά σε κάποιο Τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Μετά τον πρώτο χρόνο φοίτησής τους σε αυτό, θα … ξανακρίνονται και θα εντάσσονται σε κάποια Σχολή του Τμήματος. «Δουλειά δεν είχε ο διάολος…». Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν και ποια προβλήματα θα λύσει η συγκεκριμένη κίνηση αλλά γνωρίζω πόσα και ποια θα δημιουργήσει. Η υπουργός Άννα ακολουθεί την πεπατημένη. Σκέφτεται: «αφού δεν μπορώ να τραβήξω την προσοχή λύνοντας κάποιο πρόβλημα, τουλάχιστον ας το κάνω δημιουργώντας καινούρια»!
Παρακολουθήστε τον παραλογισμό. Σε δημοσιεύματα των τελευταίων μηνών παρακολουθούμε την αδυναμία του Υπουργείου Παιδείας και πιο συγκεκριμένα του υφυπουργού κ. Γ. Πανάρετου να ελέγξει και να περιορίσει την οικογενειοκρατία που έχει εισβάλει σε αρκετά ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Ακόμα και οι απειλές του για διακοπή χρηματοδότησης των ιδρυμάτων έχουν πέσει στο κενό, αφού κανένα από τα ιδρύματα δεν έχει αποστείλει τα στοιχεία που απαιτεί το Υπουργείο. «Χέ…ε ψηλά κι αγνάντευε».
Δεν είναι μόνο η οικογενειοκρατία που κατάφωρα δείχνει ότι κάτι σάπιο έχει εισχωρήσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κακοδιαχείριση κονδυλίων, υπερβολές στην εκτύπωση συγγραμμάτων σε σχέση με τους φοιτητές που παρακολουθούν κάποιο μάθημα, «χτίσιμο» καθηγητών που αντιδρούν στη βούληση κομματικών παρατάξεων είναι συχνά φαινόμενα. Όσοι μάλιστα πέρασαν από τα πανεπιστημιακά έδρανα κάτι θα είχαν αντιληφτεί και για τα «συνεργεία» αντιγραφής στις εξετάσεις. Όλα αυτά δείχνουν ότι η εγχώρια πανεπιστημιακή κοινότητα κάθε άλλο παρά «νερό για λειτουργιά» είναι.
Το Υπουργείο, βέβαια, δεν έχει πρόβλημα να οδηγήσει τους νέους «στο στόμα του λύκου». Από ποιους και με ποια κριτήρια θα γίνεται η τελική επιλογή; Από όσους δε φείδονται διδακτορικών σε συγγενικά πρόσωπα, από όσους προωθούν την οικογενειοκρατία στα ΑΕΙ και ΤΕΙ ή μήπως η επιλογή θα ελέγχεται από φοιτητικές παρατάξεις με κριτήριο τις πολιτικές πεποιθήσεις των υποψηφίων; Θα φτάσουμε άραγε σε σημείο παιδιά που θα εισάγονται με υψηλούς βαθμούς στο Πολυτεχνείο να κρίνονται ακατάλληλα για τις πιο περιζήτητες σχολές του, γιατί οι θέσεις σε αυτές θα χαρίζονται σε συγγενείς, φίλους και κουμπάρους;
Όλοι αποδέχονται ότι το υπάρχον σύστημα εισαγωγής είναι αδιάβλητο και εξασφαλίζει τη μέγιστη αντικειμενικότητα στην αξιολόγηση των υποψηφίων. Σκέφτονται, λοιπόν, οι υπεύθυνοι: «είναι δυνατόν κάτι, ό,τι κι αν είναι αυτό, στην Ελλάδα να χαρακτηρίζεται από αξιοκρατία, αντικειμενικότητα και δικαιοσύνη»; Το ίδιο δίνει και την απάντηση: «όχι βέβαια»!!! Οπότε αποφασίζει να εντάξει και στο συγκεκριμένο επίπεδο τις πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι και την κάθε είδους συναλλαγή. Έτσι είναι. Αυτούς επιλέξαμε να μας διοικήσουν και να αποφασίζουν για το μέλλον και τώρα πάθαμε σαν το μάγειρα μιας άλλης σοφής παροιμίας: «τον κώ…ο σου βάζεις μάγειρα, σκα…ά σου μαγειρεύει». Τη στιγμή που το Υπουργείο δείχνει αδύναμο να ελέγξει άλλα και άλλα, πώς θα ελέγξει την αντικειμενικότητα της διαδικασίας επιλογής των υποψηφίων μέσα στα ΑΕΙ και ΤΕΙ; Ποιος και με ποιο τρόπο θα διαφυλάξει τα δικαιώματα του παιδιού που δε θα διαθέτει τις κατάλληλες γνωριμίες, τις οικονομικές δυνατότητες ή άλλα μέσα για την ανάδειξή του στη Σχολή της επιλογής του;
Άραγε έχει σκεφτεί κανείς στο Υπουργείο ότι η συγκεκριμένη απόφαση θα επιτείνει το άγχος και την αγωνία των υποψηφίων και των οικογενειών τους για έναν ακόμα χρόνο; Κι ενώ μέχρι σήμερα ο «πανικός» είχε σημείο λήξης την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων, το Υπουργείο επιδιώκει να παρατείνει κατά ένα χρόνο την ανασφάλεια των εμπλεκομένων;
Και το άλλο. Σκέφτηκε κανείς ότι μια τέτοια απόφαση θα οδηγήσει τους υποψηφίους στην εντατική παρακολούθηση φροντιστηρίων και μετά την εισαγωγή τους σε κάποιο τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ; Το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ οδηγούνται σωρηδόν στα φροντιστήρια δεν έχει θορυβήσει κανέναν για το τι πρόκειται να συμβεί; Σε μια εποχή έντονης οικονομικής κρίσης πόσες οικογένειες θα αντέξουν να επωμιστούν πέρα από τα έξοδα διαβίωσης των παιδιών που σπουδάζουν και τα έξοδα για φροντιστήρια που θα χρειάζονται επιπλέον; Αλλά για όλους αυτούς «χέστ…κε η φοράδα στο αλώνι».
Ίσως κάποιοι σκέφτονται ότι η εισαγωγή των υποψηφίων σε Τμήμα και όχι σε Σχολή θα οδηγήσει τους νέους σε πιο ώριμη επιλογή. Αν όμως αυτό επιδιώκει το Υπουργείο, για ποιο λόγο αντί να ενισχύει τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τον περιορίζει στο ελάχιστο;
Με βεβαιότητα η λογική έχει εδώ και καιρό πάρει διαζύγιο από την εγχώρια πολιτική ζωή και φυσικά από το Υπουργείο … Παροιμίας. Μήπως, όμως, είναι καιρός οι πολιτικοί, που αδυνατούν να λύσουν ακόμα και μικρά προβλήματα, να πάψουν να μας δημιουργούν καινούρια; Μπας και γλιτώσουμε και καμιά κατάληψη σχολείων την επόμενη χρονιά. Κι αυτή τη φορά βλέπω τους γονείς να πρωταγωνιστούν σε αυτές. Και με το δίκιο τους!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν εκλαψα ολη τη χρονια απο το διαβασμα και απο την πιεση και εκλαψα σημερα απο ενα βιντεακι...... δεν το πιστευω.... το μονο καλο ειναι οτι ξεχασα πως αυριο γραφω ενα μαθημα που πρεπει να παρουσιασω ενα ιδανικο κοσμο και οχι την πραγματικοτητα και αυτο μ εκνευριζει..... αφειρωμενο

αν θα μπορουσα τον κοσμο να αλλαζα το Ζαχο μας για δασκαλο θα εβαζααα, για να μας μαθει καλυτερα γραμματα και ετσι το κρατος να κανει κινηματααα.....

ελπιζω να μη χασουμε επαφη.....

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Ο/Η Ανώνυμος
δεν εκλαψα ολη τη χρονια απο το διαβασμα και απο την πιεση και εκλαψα σημερα απο ενα βιντεακι...... δεν το πιστευω.... το μονο καλο ειναι οτι ξεχασα πως αυριο γραφω ενα μαθημα που πρεπει να παρουσιασω ενα ιδανικο κοσμο και οχι την πραγματικοτητα και αυτο μ εκνευριζει..... αφειρωμενο

αν θα μπορουσα τον κοσμο να αλλαζα το Ζαχο μας για δασκαλο θα εβαζααα, για να μας μαθει καλυτερα γραμματα και ετσι το κρατος να κανει κινηματααα.....

ελπιζω να μη χασουμε επαφη.....



Αγαπητέ Ανώνυμε...
κάποτε τα μικρά πράγματα της ζωής είναι είναι πιο δυνατά και πιο ουσιαστικά από εκείνα που μας φαίνονται μεγάλα. Ίσως κάναμε τη ζωή μας λίγο πιο ενδιαφέρουσα και έντονη δίνοντας σημασία στα απλά πράγματα.

ΥΣ. Δεν ξέρω τι συνέβη με το αρχικό σχόλιό σου και εξαφανίστηκε μαζί με άλλα. Κάποιο πρόβλημα παρουσιάστηκε στο σύστημα. Το ανάρτησα πάλι, γιατί ήθελα να δώσω και την παρατήρησή μου.