Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Η σφαγή των ... αμνών!

«Στα Σάλονα σφάζουν … αμνούς και στο Χρισσό κριάρια»! Κι ενώ αυτό το υπέροχο γίνεται στα Σάλονα, στην υπόλοιπη χώρα όλοι σφάζουν και σφάζονται μεταξύ τους. Πολιτικοί, ιεράρχες, επιστήμονες έχουν μετατραπεί σε εκδοροσφαγείς με περισσή επιτυχία. Οι ΠΑΣΟΚοι σφάζονται εδώ και καιρό για το ποιος θα γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Οι ιεράρχες άρχισαν να σφάζονται για τη θέση του Αρχιεπισκόπου. Και αρκετά μέλη της εγχώριας ιατρικής κοινότητας σφάζονται για το ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο για την αγωγή που έπρεπε να ακολουθήσει ο βαρύτατα ασθενής Αρχιεπίσκοπος. Τι κατάσταση κι αυτή; Ολόκληρη η χώρα δίνει την αίσθηση ενός απέραντου σφαγείου! Και δε μιλάμε για μια απλή σφαγή. Μιλάμε για γενοκτονία! Τύφλα να έχουν οι γενοκτονίες των Εβραίων και των Αρμενίων και των «Νταρφουριανών» μαζί.
Ωραία κατάσταση! Σα να ήρθε πρόωρα η Πασχαλιά! Αν μάλιστα το γυρίζαμε σε χασαποταβέρνα, ανάρπαστη θα γινόταν και θα τα κονομούσαμε κιόλας καλύπτοντας το έλλειμμα των Ταμείων και των Δημόσιων Οργανισμών και του προϋπολογισμού και του δε συμμαζεύεται. Αλλά τέλος πάντων εμείς δεν το κάνουμε (το σφάξιμο) για την κονόμα, το κάνουμε για το κέφι μας, γιατί απλώς μας ταιριάζει και μάλλον το βρίσκουμε και ενδιαφέρον. Άλλωστε για μια περηφάνια ζούμε ως έθνος. Τι πολιτισμός, Θεέ μου!
Και ποιοι είναι αυτοί που σφάζουν και σφάζονται; Μήπως είναι τίποτα αγράμματοι, άγριοι χουλιγκάνοι που κατέχουν τυχαίες θέσεις στην ελληνική κοινωνία; Μήπως είναι τίποτα ανιστόρητοι που έμαθαν την ιστορία μας από κάτι παλιοβιβλία σαν αυτό που τα ξένα κέντρα που μας υπονομεύουν και μας φθονούν προσπάθησαν να εντάξουν ανεπιτυχώς στην ΣΤ΄ δημοτικού; Όμορφο θα ήταν, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται για τέτοιους! Πρόκειται για ανθρώπους που κατέχουν και ελέγχουν σημαντικές θέσεις πολιτικές, θρησκευτικές και επιστημονικές. Πρόκειται για άτομα που λόγω των αξιωμάτων τους διαμορφώνουν πρότυπα (Σώσον Κύριε το Λαόν σου…) και πολιτισμό και ηθική και επιστήμη και πολιτική σ’ αυτόν τον τόπο. Πρόκειται, με λίγα λόγια, για ανθρώπους που διαμορφώνουν κοινωνικά δεδομένα και εικόνα για τη χώρα μας.
Μάλλον απαίσια προοπτική να συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει! Η κατάσταση παραμένει ανεξήγητη, γιατί, όπως όλοι γνωρίζουμε, τέτοιες συμπεριφορές δεν ταιριάζουν σ’ αυτόν τον τόπο. Γιατί αυτός ο τόπος, όπως γνωρίζουν ακόμη και οι πέτρες, κουβαλάει μακραίωνη ιστορία και πολιτισμό που κάποιοι προσπαθούν να μας τα στερήσουν παντοιοτρόπως. Αλλά ευτυχώς υπάρχουν οι θεματοφύλακες (ιεράρχες, πανεπιστημιακοί, πολιτικοί) που αγωνίστηκαν και πέτυχαν την επαναφορά του παλιού (λόγω παλαιότητας κι όχι ποιότητας) βιβλίου που απ’ ό,τι, τώρα πλέον συνειδητοποιούμε ξεκάθαρα, δίδασκε την πραγματική ιστορία και τον πολιτισμό!
Άλλωστε όλοι αυτοί που σφάζονται σήμερα διδάχτηκαν την ιστορία από τα παλιά βιβλία και γι αυτό επιδεικνύουν τόσο πολιτισμένη και φιλάνθρωπη συμπεριφορά! Η μικρότητα στο ζενίθ και ο ελληνισμός στο ναδίρ. Πόσο αξιολύπητοι όλοι αυτοί που μέσα στη μιζέρια της απαιδευσιάς τους προσπαθούν να φανούν, να κερδίσουν, να αναρριχηθούν; Και μετά αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο τα «καλά μυαλά» την κάνουν όχι με ελαφρά πηδηματάκια αλλά με άλματα μεγαλύτερα κι από του Καρλ Λιούις κι ούτε μαύρη πέτρα δεν ευκαιρούν να ρίξουν πίσω τους!
Μα τα μυαλά αυτά, καλοί μου άνθρωποι, επιθυμούν να ασχοληθούν με την επιστήμη τους, την τέχνη τους, το λειτούργημά τους κι όχι με την κουτσομπολίστικη λογική της κάθε μετριότητας. Οπότε στρέφονται σε άλλη γη κι άλλα μέρη όπου έχουν και την ευκαιρία να δείξουν τι πραγματικά αξίζουν χωρίς να χρονοτριβούν σε τηλεοπτικά καβγαδάκια που ταιριάζουν στις μεσημεριανές εκπομπές αλλά καθόλου δεν ευνοούν την καταξίωση επιστημόνων, πολιτικών και (μη χειρότερα) ιεραρχών!
Κι αναρωτιέται κανείς: «τελικά τίποτα δεν καταφέραμε έστω κι αν πήξαμε στους πτυχιούχους»; Η απάντηση είναι μία και μοναδική και όπως είπαμε το γνωρίζουν ακόμη και οι πέτρες (δηλαδή εκτός των άλλων ο τόπος μας διαθέτει και ευφυείς πέτρες)! Τίποτα δεν καταφέραμε, γιατί εκείνο που μας έλειπε και συνεχίζει να σπανίζει δεν είναι η μόρφωση αλλά η παιδεία των ανθρώπων. Τη μόρφωση, κουτσά στραβά, την καταφέρναμε μα με κρυφά μα με φανερά σχολειά. Την παιδεία, όμως, ούτε την αγγίξαμε ούτε την έχουμε συνειδητοποιήσει ούτε καταφέραμε να τη μεταδώσουμε. Και δυστυχώς μια κοινωνία δεν πάει μπροστά παρέχοντας απλώς μόρφωση. Μια κοινωνία πάει μπροστά όταν παράγει και παρέχει παιδεία. Η αποθηκευμένη γνώση από μόνη της δε λέει το παραμικρό. Απαιτείται παιδεία για να μπορέσει κάποιος να διαχειριστεί αυτή τη γνώση με τρόπο δυναμικό, καινοτόμο, ουσιαστικό.
Όλοι αυτοί οι μίζεροι και μικροπρεπείς που διαγκωνίζονται για μια θέση σ’ ένα τηλεοπτικό παράθυρο και οι συμπεριφορές τους δείχνουν ότι αγνοούν κάτι σημαντικό. Αγνοούν όλοι αυτοί οι πολιτικοί, ιεράρχες και επιστήμονες ότι ο ελληνισμός μεγαλούργησε κάθε φορά που κοίταζε το μέλλον κι όχι όταν κολλούσε στο παρελθόν, όταν κοίταζε ψηλά κι όχι όταν γινόταν ένα με το βούρκο. Αγνοούν ότι ο ελληνισμός στήριξε τη διαμόρφωση της πολιτικής, της επιστήμης, της θρησκείας με στόχο να στηρίξει τελικά το σεβασμό και δυστυχώς αυτόν δεν έχουμε βρει τον τρόπο ούτε να τον καλλιεργούμε ούτε να τον μεταδίδουμε ούτε καν στους μορφωμένους αυτής της κοινωνίας. Ούτε καν στους ηγέτες της ή έστω σ’ αυτούς που θέλουν να θεωρούνται τέτοιοι!

Δεν υπάρχουν σχόλια: