ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ (ΙΙΙ)

Όπως και να το κάνουμε η παραλία είναι πολύ..., είναι πολύυυ... πώς να το πω τώρα; Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν αυτή είναι η κατάλληλη λέξη, είναι πολύ εμπνευστική.

Κάθεσαι στην παραλία κι αγναντεύεις τα πέλαγα και κάθε στιγμή αντικρίζεις διαφορετικές εικόνες.

Το ίδιο τοπίο είναι αλλιώς το πρωί με την ανατολή του ήλιου και τις ορδές των αγουροξυπνημένων που, με την τσίμπλα ακόμη στον οφθαλμό, προσπαθούν να βολευτούν στην καλύτερη θέση. Είναι τελείως διαφορετικό το μεσημέρι με τον ήλιο ντάλα να σου προκαλεί ζαλάδες και εγκαύματα μεγάλου βαθμού και τις μαμάδες να αγωνιούν για τα παιδάκια τους, τα οποία από το πρωί είναι μέσα στο νερό κι έχουν σταφιδιάσει χειρότερα και από σουλτανίνα. Και είναι διαφορετικό το απόγευμα με τον ήλιο να χάνεται νωχελικά στον ορίζοντα γεμίζοντας το κάδρο με υπέροχα χρώματα και τους κατάκοπους λουομένους να προσπαθούν να συμμαζέψουν την πραμάτεια τους και να εντοπίσουν τη σαγιονάρα που έχει θαφτεί στην άμμο.

Τέτοιες εναλλαγές παρατηρούν οι καλλιτέχνες και δημιουργούν ανείπωτης αισθητικής έργα. Βγάζει κύμα η θάλασσα, κάθεται ο καλλιτέχνης και καλλιτεχνίζει τέσσερις-πέντε θαλασσογραφίες. Βλέπει ο άλλος τους γλάρους να πηγαινοέρχονται, τον πιάνει η έμπνευση και ξεπετάει τον "Γλάρο Ιωνάθαν". Κατεβαίνει ο παππούς στην παραλία, τον βλέπει ο δημιουργός και σκαρφίζεται το "Ο γέρος και η θάλασσα". Ατελείωτες πηγές έμπνευσης που έγιναν αφορμή για αξεπέραστα έργα όπως τα "Ο δεκαπενταετής πλοίαρχος ", "Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλέ καραβάκια στο Αιγαίο...", "Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα ", "Η Πολυάννα στην παραλία"...

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Ακόμη κι εγώ, που δεν το έχω το καλλιτεχνικό το χάρισμα, ήμουν έτοιμος, πριν λίγες μέρες, να γράψω κάποιους στίχους.

Παρακολουθούσα τα κυματάκια να αφρίζουν στο βάθος και μου θύμισαν πρόβατα σε μπλε, όχι  πράσινα, λιβάδια. Αβίαστα μου ήρθαν στο μυαλό στίχοι και τους εκμυστηρεύτηκα στη Ζέτα, η οποία με κοίταξε υποτιμητικά με το βλέμμα που παγώνει ακόμη και τα παγάκια στο τζιν τόνικ μου, λέγοντάς μου ότι το "αρνάκι άσπρο και παχύ..." το έχει γράψει ήδη άλλος.

Μα πόσα πράγματα ξέρει από ποίηση αυτή η γυναίκα!

Παρόλ' αυτά η παραλία παραμένει εξαιρετικά εμπνευστική.