33%... Οι Ψεκασμένοι

«Επιτρέπεις στους ισχυρούς να απαιτούν την εξουσία εν ονόματι του “ανθρωπάκου”. 

Όμως, εσύ ο ίδιος παραμένεις βουβός. 

Ενισχύεις τους ισχυρούς με περισσότερη δύναμη. 

Επιλέγεις για εκπροσώπους ανθρώπους αδύναμους και κακοήθεις. Τελικά διαπιστώνεις πάντα, πολύ αργά, πως σ’ έπιασαν κορόιδο».  

Wilhelm Reich, Άκου, Ανθρωπάκο! 

Ε ναι, αυτή τη φορά το ομολογώ. Έπαθα ό,τι παθαίνει ο πιο δραματικά άξεστος κρετίνος της οικουμένης. Έπεσα από τα σύννεφα. Αιτία; Η δημοσίευση έρευνας που αναφέρει ότι το 33% των Ελλήνων πιστεύει ότι μας ψεκάζουν. Μάλιστα! Ένας στους τρεις και βάλε αποτελεί μέλος του ιδιοφυέστατου κλαμπ των συνωμοσιολόγων που επιρρίπτει κάθε ευθύνη για τα δεινά του λαού και του τόπου μας στους... ψεκασμούς. Ναι. Το 2013 υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Και δεν είναι ούτε ένας ούτε δύο ούτε τρεις. Είναι τριάντα τρεις στους εκατό από εκείνους που ζουν γύρω μας, ανασαίνουν, έχουν άποψη και -που να πάρει και να σηκώσει- την εκφράζουν. 

Και τι λένε αυτοί οι «33%»; Λένε ότι είμαστε αυτό που είμαστε, ότι φτάσαμε εκεί που φτάσαμε, εξαιτίας ψεκασμών. Λένε ότι η συμπεριφορά, οι επιλογές, η στάση μας, οφείλονται σε μικροσταγονίδια που φτάνουν στα ρουθούνια μας κι από εκεί στα πνευμόνια και στον εγκέφαλό μας από αεροπλάνα που γεμίζουν τον καταγάλανο ουρανό της πατρίδας μας με «ουρές» αερίων και άλλων κακών. Λένε ότι για την κατάθλιψη, για τις αυτοκτονίες, για το χρέος, για την απελπισία, για το φόβο, για την ανευθυνότητα, για την αδράνεια που επιδεικνύουμε φταίνε οι ψεκασμοί που δεχόμαστε από τις δυνάμεις του κακού.

Όλα αυτά μπορεί να τα λένε και τα λένε σοβαρά, αλλά τελικά απλώς δεν ξέρουν τι λένε. Το περίεργο είναι ότι η συγκεκριμένη άποψη βρίσκει μεγάλη απήχηση όχι μόνο σε άτομα μεγάλης ηλικίας και ίσως αμόρφωτα. Όχι σε άτομα που πάσχουν από γεροντική άνοια ή εγνωσμένης και ιατρικά διαπιστωμένης ηλιθιότητας. Όχι. Βρίσκει ιδιαίτερη απήχηση μεταξύ ατόμων 18-24 ετών! Σε άτομα, δηλαδή, που ξοδέψαμε χρόνο και χρήμα για να τα μορφώσουμε, ίσως και να τα σπουδάσουμε και να τα καλλιεργήσουμε. Στα μούτρα μας! Άμα η επένδυση είχε αυτά τα αποτελέσματα, όλοι οι υπόλοιποι -εκτός του 33%- καταλαβαίνουν γιατί η χώρα και ο λαός μας βρίσκονται στο λάκκο με τα σκα...ά και δεν μπορούν να πάρουν ανάσα. 

Αν το καλοσκεφτεί κανείς (το 33% σίγουρα αδυνατεί), ένας στους τρεις με τους οποίους ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή, πιστεύει τη συγκεκριμένη μπαρούφα. Τραγικό αλλά ισχύει. Ένας στους τρεις από εκείνους στους οποίους λέμε «καλημέρα» και «καληνύχτα», είναι βλαμμένος μέχρι εκεί που ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να αντιληφθεί. Κι όμως, αυτός ο ένας στους τρεις κυκλοφορεί ελεύθερος. Ζει ανάμεσά μας, ψηφίζει, οδηγεί, εργάζεται, πίνει, τρώει, κοιμάται (κι αυτό το τελευταίο, το κάνει με χαρακτηριστική άνεση). Οπότε έτσι εξηγούνται όλα, μα όλα. Τα αναπάντητα ερωτήματα βρίσκουν απάντηση. Έτσι εξηγείται η άξεστη συμπεριφορά τόσων οδηγών, τα αποτελέσματα των εκλογών, η επιδεικτική τεμπελιά και η χοντροκοπιά και ο λαϊκισμός και ο ορυμαγδός λαθών και απρεπειών που έχουν τιγκάρει την καθημερινότητά μας. 

Και αυτοί οι 33% νιώθουν κι ευτυχισμένοι. Βρήκαν δικαιολογία για όλα. Παλιότερα για όλα έφταιγε το Σύστημα. Σήμερα, φταίνε οι ψεκασμοί. Φταίνε για τις αποτυχίες τους, για τη μετριότητά τους, για την απόγνωσή τους, για τη διάψευση των προσδοκιών τους, για τη μιζέρια τους, για την υποτίμηση που δέχονται καθημερινά, για την αδυναμία τους να αμφισβητήσουν, για την αδυναμία τους να αποπληρώσουν τα δάνεια, για το ότι παρασύρθηκαν σε έναν τρόπο ζωής στον οποίο δεν μπορούν πια να ανταποκριθούν. 

Δηλαδή, καλό μου 33%, τις αποφάσεις και τις επιλογές μας τις καθορίζουν τα πνευμόνια μας; Ε άμα είναι έτσι, να κυκλοφορείτε με μάσκες και λύθηκε το πρόβλημα. Όμως, δεν είναι έτσι. Και κατά βάθος, το ξέρετε ότι δεν είναι. Γιατί, άντε και τα σώσατε τα πνευμονάκια σας και τα κρατάτε καθαρά και υγιή από τους ψεκασμούς, τι γίνεται με τα άλλα; Τι γίνεται με το μυαλό και την «ψυχή»; Κουβαλάτε δράμι από αυτά; Με βεβαιότητα, όχι. Οπότε χωρίς μυαλό, χωρίς δυναμισμό, χωρίς γνώση και καλλιέργεια, δεν πάτε πουθενά. Όσες μάσκες κι αν φορέσετε, η μετριότητα, η αθλιότητα και η μεγαλοπρεπής ηλιθιότητα θα σας συνοδεύουν πάντα και παντού. Κοιτάξτε γύρω σας. Θα δείτε ανθρώπους που σκέφτονται, που αντιδρούν, που αγωνίζονται, που κάνουν σωστές επιλογές, που δεν παρασύρονται, που κοπιάζουν, που είναι ευγενικοί, που γίνονται μέρα με τη μέρα καλύτεροι, που πετυχαίνουν. Όλοι αυτοί πώς το κάνουν; Μήπως κρατάνε την ανάσα τους, όταν γίνεται ψεκασμός; Ε, λοιπόν, κρατάτε την κι εσείς. Αλλά κρατάτε την πολύ. Μέχρι που να σκάσετε και να μας απαλλάξετε από την παρουσία σας. Αφήστε τους υπόλοιπους να καταναλώνουν το ψεκασμένο οξυγόνο. 

Δεν ξέρω αν φαίνεται, αλλά έχω εκνευριστεί. Ένας στους τρεις να δηλώνει απροκάλυπτα τη βλακεία του; Δε φτάνει που είναι απέραντα βλάκας, είναι και απέραντα ξετσίπωτος; Άντε να ζούσαμε στο Μεσαίωνα, να το δικαιολογήσω πάραυτα. Αλλά το 2013; Μετά από τόσους αιώνες αυτό καταφέραμε; Για ποια κατάκτηση μπορούμε να περηφανευτούμε; Τουλάχιστον όμως, τώρα εξηγούνται όλα. 

Λένε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Σίγουρα κάνουν ένα μεγάλο λάθος. Με όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία αποδεικνύεται ότι η ελπίδα ήδη μας έχει αφήσει χρόνους και καιρούς. Εκείνη που δε λέει να μας εγκαταλείψει είναι η απόλυτη και ολοκληρωτική βλακεία! Αυτή πεθαίνει τελευταία. Σαν τις κατσαρίδες μετά από πυρηνική καταστροφή! 

Ο κ. Ζάχος νιώθει σκασμένος. 

 Όχι επειδή κρατάει την ανάσα του!