Εμείς τα βολεύουμε με τους ανεγκέφαλους

Τυπικό είδος εγκεφάλου με το
οποίο ο Έλληνας βολεύεται μια χαρά.

Διαβάζω στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (είναι εφημερίδα...) και δεν πιστεύω στα μάτια μου. Άρθρο με τίτλο «Η καινοτόμος Ελλάδα μεταναστεύει», αναφέρει ότι: «Συνολικά πάνω από 100.000 Έλληνες επιστήμονες, στην πλειονότητα νέοι, βρίσκονται στο εξωτερικό, είτε έχοντας εδραιωθεί επαγγελματικά είτε αναζητώντας μία καλή θέση εργασίας. Επίσης, ακόμη 30.000 σπουδάζουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, πολλοί εκ των οποίων προσβλέπουν σε αναζήτηση εργασίας ώστε να μείνουν μόνιμα στην ξένη χώρα... Στο εξωτερικό αρχίζουν να αναζητούν την τύχη τους και έμπειροι πανεπιστημιακοί και ερευνητές, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επιστημονικής έρευνας...». Και «τα στοιχεία που αποτυπώνουν το μεγάλο πρόβλημα της “διαρροής εγκεφάλων” από την Ελλάδα» παρουσιάζονται ως «στοιχεία σοκ».

Εντάξει, να δικαιολογήσω το χαρακτηρισμό, γιατί κάποιος που διαβάζει το κείμενο, πράγματι παθαίνει σοκ και ίσως πέφτει από τα σύννεφα αλλά για πολύ διαφορετικούς λόγους από εκείνους που φαντάζεται η εφημερίδα. Μια εφημερίδα που θέλει να λέγεται σοβαρή να δημοσιεύει τέτοιο άρθρο. Μμμμ, μπράβο και σε ανώτερα. Γιατί προσωπικά δε βλέπω ούτε και νιώθω το παραμικρό σοκ διαβάζοντας ότι οι εγκέφαλοι μάς εγκαταλείπουν. Ωραία, φεύγουν οι εγκέφαλοι που μπορούν να καινοτομήσουν, που έχουν όρεξη για δουλειά, που επιθυμούν να διακριθούν, που θέλουν να προσφέρουν, που διαθέτουν εξαιρετικά εφόδια, που χαρακτηρίζονται από δυναμισμό... Ε και! 

Σοκ και κουραφέξαλα. Καλά κάνουν και φεύγουν και να πάνε όπου θέλουν και να πάνε στο καλό. Τι έπρεπε να κάνουν; Μήπως έπρεπε να μείνουν; Γιατί και να έμεναν θα τους αξιοποιούσαμε; Πόσο ανόητος μπορεί να είναι κάποιος για να επιθυμεί κάτι τέτοιο! Φεύγουν οι «εγκέφαλοι», γιατί μόνο να βλάψουν θα μπορούσαν την ελληνική κοινωνία και τη χώρα ως εθνική οντότητα. Εμείς -ιστορικά τεκμηριωμένο- δε χρειαζόμαστε -ποτέ δε χρειαστήκαμε- «εγκεφάλους» και δη εγκεφάλους που μπορούν να λειτουργήσουν με βάση τη λογική. Εμείς πανταχόθεν χρειαζόμασταν ανεγκέφαλους.
Σκεφτείτε (αυτό, βέβαια, μπορεί να συμβεί, μόνο αν ανήκετε στους τελευταίους «εγκεφάλους» που δεν την έχουν κάνει ακόμα από τη χώρα)! Έστω λοιπόν, ότι οι εγκέφαλοι έμεναν εδώ και μάλιστα τους δινόταν (υπόθεση εργασίας) και η ευκαιρία να συμμετέχουν στα επιστημονικά, καλλιτεχνικά, εκπαιδευτικά, οικονομικά και κυρίως πολιτικά δρώμενα της χώρας. Τι θα έκαναν στην περίπτωση αυτή; Δε θέλει πολλή σκέψη. Θα προσπαθούσαν να βάλουν τα πράγματα σε τάξη. Θα προωθούσαν την αξιολόγηση και άρα τους πιο ικανούς παντού. Θα έδιναν ώθηση στην παραγωγικότητα και την καινοτομία. Θα συρρίκνωναν και θα έκαναν λειτουργικό το Δημόσιο. Θα περιόριζαν το λαϊκισμό. Θα καταδίκαζαν τα σκάνδαλα. Θα στήριζαν τη διαφάνεια. Θα μπουζούριαζαν τους εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα πολιτικούς και γενικότερα δημόσιους λειτουργούς. Θα περιθωριοποιούσαν τους καταληψίες. Το χειρότερο δε όλων θα ήταν ότι θα επιθυμούσαν και τελικά ίσως το κατάφερναν να οδηγήσουν μια ολόκληρη χώρα και τον υπερήφανο λαό της μαζί (που είναι ο καλύτερος της Οικουμένης) στην ανάπτυξη. Εφιάλτης. Απλά εφιάλτης τρομακτικός. 

Για τέτοια είμαστε; Όχι και πάλι όχι. Και μάλιστα με κεφαλαία (Ο Χου Ι), όπως εκείνο το ξεγυρισμένο που είχαμε πει στο Μουσολίνι στα αρχαία χρόνια. Το να έμεναν θα ήταν σοκ πραγματικό, όχι το ότι φεύγουν. Οπότε άσε τους εγκεφάλους να πάρουν το δρόμο τους και εμείς μια χαρά τα βολεύουμε με τους ανεγκέφαλους. Αυτούς ξέρουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε. Δε θα αλλάξουμε τώρα στα πίσω πίσω. Αυτοί μας καταλαβαίνουν. Αυτοί μας πονούν. Αυτοί μας καλοπιάνουν τόσα χρόνια οδηγώντας μας στην πλήρη καταστροφή. Αυτοί νιώθουν ότι δε θέλουμε να εξελιχτούμε. Γιατί άντε και εξελιχτήκαμε. Με τι θα γκρινιάζουμε, με τι θα μιζεριάζουμε; Δηλαδή, τι θα λέμε τότε; «Πω πωωω, τι ανάπτυξη είναι αυτή, δεν αντέχουμε άλλο»; Μπορεί να ήμασταν και χαρούμενοι. Είναι παράλογο ακόμα και για τον πλήρως ανεγκέφαλο. 

Οπότε ας τους αφήσουμε να φύγουν κι ας αφήσουμε τα δακρύβρεχτα του στιλ: «φεύγουν τα παιδάκια μας και πάνε στα ξένα και τι θα κάνουμε τώρα και ποιος θα μας φέρνει ένα ποτήρι νερό στα γεράματα». Δεν τους χρειαζόμαστε, γιατί αυτοί δε θα ανέχονταν ούτε την αυθαιρεσία ούτε το λαϊκισμό ούτε τις καταλήψεις. Αυτοί θα ήθελαν να λειτουργούν όλα ρολόι. Να φύγουν, λοιπόν, να φύγουν και να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Κι εμείς θα συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε εκείνους που μας τάζουν λαγούς με πετραχήλια, σκίζουν τα μνημόνια, υπόσχονται ότι θα γιγαντώσουν το δημόσιο με τα κολλητά τους ανίκανα και ανεγκέφαλα κομματόσκυλα, φουσκώνουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους στο όνομα ενός κενού νοήματος πατριωτισμού. Να φύγουν και εμείς να συνεχίσουμε ήσυχοι τις καταλήψεις πανεπιστημίων, δρόμων, δημόσιων κτηρίων, παραλίων, πεζοδρομίων... έτσι ώστε να μη λειτουργεί τίποτε όπως πρέπει και να εμποδίζουμε την παραγωγή νέων εγκεφάλων. Δεν τους χρειαζόμαστε. Η καινοτόμος Ελλάδα μπορεί να μεταναστεύει, μένει όμως εκείνη που πραγματικά χρειαζόμαστε! Κι εμείς θα εξακολουθήσουμε να τα βρίσκουμε με τους ανεγκέφαλους που μένουν εδώ πιστοί στο καθήκον. Τέτοιοι είμαστε άλλωστε... και όχι επειδή κάποιοι μάς ψεκάζουν. 

*Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι αυτή η χώρα δεν είναι δική μας. 

 Απλώς... την έχουμε καταλάβει.