Πού θα κινηθούν οι βάσεις;

Στην Ελλάδα της κρίσης, αν κάτι δεν πρόκειται να γνωρίσει ποτέ κρίση είναι οι... εκτιμήσεις. Εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας, για τα αποτελέσματα των εκλογών, για τον καιρό, για τον τουρισμό... Εκτιμήσεις για όλους και για όλα. Πρόκειται, βέβαια, για εκτιμήσεις που γίνονται απλώς για να... διαψευσθούν. Αμέσως μετά οι «εκτιμητές», αντί να ρίξουν μια ξεγυρισμένη αυτοκτονία από την ντροπή, προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, χωρίς ίχνος από το προαναφερθέν συναίσθημα. Για τη διάψευση των περισπούδαστων εκτιμήσεών τους φταίνε πάντα οι άλλοι και όχι η παντελής άγνοια των ιδίων. Φυσικά. Ο ανάδρομος Ερμής, κάποια -από τις πολλές- συνωμοσία, πλέον η τρόικα, το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Ιαπωνία, οι ψεκασμοί που δεχόμαστε παντοιοτρόπως και κυρίως ο ανθρώπινος παράγοντας που λειτούργησε αγνοώντας τις εκτιμήσεις των ειδημόνων.

Συμπέρασμα: Μην αναλώνεστε σε μελέτη εκτιμήσεων, παρά μόνο αφού αυτές διαψευστούν παταγωδώς.

Σοφή συμβουλή ιδίως για τους μαθητές που πρόσφατα συμμετείχαν στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Γιατί ανάμεσα στις εκτιμήσεις, τη συγκεκριμένη περίοδο, κυριαρχούν εκείνες για την κίνηση των βάσεων εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι πια θεσμός. Κάτι σαν τις καταλήψεις των σχολείων ή ακόμα καλύτερα σαν τη μέρα της μαρμότας. Πρόκειται για θέμα που τραβάει σαν μαγνήτης. Οπότε κάθε σχετικός(;), κυρίως, όμως, άσχετος πετάει μια εκτίμηση με μόνο στόχο την προσέλκυση της προσοχής ενός πολυπληθούς κοινού.

Άγχος και πανικός. Δε μας φτάνει που κάθε πρωί πρέπει να μελετάμε τις αστρολογικές προβλέψεις, πρέπει να ασχολούμαστε και με τη μελέτη των... «βασιακών» προβλέψεων. Πού χρόνος για όλο αυτό; Τι είμαστε πια οι Έλληνες; Τίποτα τεμπέληδες που δεν έχουν δουλειά να κάνουν είμαστε;

Προσωπικά αδυνατώ να καταλάβω τη χρησιμότητα των συγκεκριμένων εκτιμήσεων. Άντε και μας είπαν οι προφήτες πού θα κινηθούν οι βάσεις. Τι να την κάνει πια ο μαθητής την ενόρασή τους; Μπορεί να πάει και να ζητήσει πίσω το γραπτό που παρέδωσε, ώστε να το βελτιώσει για να ανταποκρίνεται στις εκτιμήσεις; Ωραία θα ήταν αλλά ανέφικτο. Αν, λοιπόν, ένας μαθητής δεν τα πήγε καλά -με βάση τις εκτιμήσεις πάντα- τι μπορεί να κάνει; Να πάρει τα βουνά για να γλιτώσει την κατακραυγή; Να φύγει για τα ξένα μπας και αποφύγει τις μπούφλες των γονιών; Να αυτοκτονήσει ρίχνοντας μούντζα στη ματαιότητα του κόσμου; Ε; Σε τι άραγε ωφελούν όλες αυτές οι εκτιμήσεις; Να γίνονταν νωρίτερα, ίσως πριν τις Πανελλαδικές ή με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, να πω ότι σε κάτι θα χρησίμευαν!!!

Και εκείνοι που τις δημοσιεύουν, άντε και ικανοποιούν το ναρκισσισμό τους. Ναρκισσισμό και σαδισμό μαζί. Εκρηκτικό μείγμα! Αμ εκείνοι που κάθονται και τις μελετούν; Τι να πει κανείς μ’ αυτούς; Τι φοβερός μαζοχισμός! Δηλαδή τι επιδιώκουν; Ανοίγουν τα μάτια το πρωί και σκέφτονται «πώς θα κάνω τα νεύρα μου τσιάταλο;». Άλλο σκοπό δεν έχουν από το να φτάνουν την πίεσή τους στα ύψη; Μπορεί ο θάνατος από εγκεφαλικό να αποτελεί όνειρο κάποιου ανθρώπου και δη μαθητή; Μη χειρότερα.

Να σοβαρευτώ. Εννοώ να σοβαρευτώ περαιτέρω. Εννοώ με τα κριτήρια του... «μέσου» ανθρώπου, δηλαδή εκείνου που δε διαθέτει ίχνος χιούμορ. Οι βάσεις καθορίζονται από πολλούς παράγοντες. Κάποιοι είναι μετρήσιμοι και δεδομένοι. Σε λίγες μέρες, για παράδειγμα, θα γνωρίζουμε τι έγραψε ο κάθε μαθητής σε κάθε μάθημα και θα το γνωρίζουμε με ακρίβεια. Ωραία. Αυτό, λοιπόν, είναι μέγεθος μετρήσιμο. Μπορούμε, επίσης, να εικάσουμε τις επιθυμίες αρκετών μαθητών -σίγουρα όχι όλων. Δεν επιθυμούν όλοι να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, ιχθυοκαλλιεργητές ή κοινωνικοί εργάτες. Μπορεί να το επιθυμούν οι γονείς τους αλλά όχι οι ίδιοι. Ή και το αντίθετο. Και πλέον νέες παράμετροι κάνουν την εμφάνισή τους δυναμικά ανατρέποντας τους κανόνες του παιχνιδιού. Η οικονομική κρίση, για (δεύτερο) παράδειγμα, διαμόρφωσε νέα δεδομένα. Υπάρχουν μαθητές που κινήθηκαν σε άριστο επίπεδο επιδόσεων. Αυτοί θα μπορούσαν να διεκδικήσουν μια από τις πιο φιρμάτες σχολές αλλά αδυνατούν να το κάνουν. Σκέφτονται πιο πρακτικά. Όλο και λιγότεροι μπορούν να αντεπεξέλθουν στα έξοδα διαμονής και διαβίωσης μιας μεγαλούπολης. Αρκετοί θα προτιμήσουν μια σχολή της πόλης τους ή κοντά σ’ αυτή, ώστε να αποφύγουν τα έξοδα του ενοικίου, του ψυχολόγου που θα βοηθούσε στην προσαρμογή στο νέο περιβάλλον, της γυναίκας που θα καθάριζε το σπίτι...

Όλα αυτά, όμως, θα επηρεάσουν τις βάσεις και καθιστούν οποιαδήποτε εκτίμηση αβάσιμη. Θα γνωρίζουμε με ακρίβεια «πού θα κινηθούν οι βάσεις», μόνο όταν και ο τελευταίος μαθητής καταθέσει το μηχανογραφικό του. Μέχρι τότε, δυστυχώς, θα συνεχίσει να μας καταδιώκει ο λαϊκισμός των ψευδοπροφητών. Θα δεχόμαστε έναν βομβαρδισμό εκτιμήσεων που, σε μεγάλο βαθμό, απλώς θα διαψευστούν. Οι φετινές βάσεις, όπως κάθε χρονιά, θα εξαρτηθούν από μια πορεία δράσεων που ξεκίνησε από τις εξετάσεις και πρόκειται να ολοκληρωθεί με την επεξεργασία των μηχανογραφικών που θα κατατεθούν οσονούπω.

Μέχρι τότε απλώς ας σεβαστούμε τους μαθητές και τις οικογένειές τους, χωρίς διάθεση εκμετάλλευσής τους. Ας τους δώσουμε χρόνο και χώρο να ανασάνουν, να σκεφτούν, να κάνουν την αυτοκριτική τους, να χαλαρώσουν, να επαναπροσδιορίσουν, να ονειρευτούν και κυρίως να σχεδιάσουν το μέλλον τους. Κι αυτό -το μέλλον- θα είναι λαμπρό για όσους είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν. Όχι αναγκαστικά για όσους θα αριστεύσουν στις Πανελλαδικές.

Ο κ. Ζάχος εύχεται σε όλους τους μαθητές να βρουν το δρόμο που τους ταιριάζει.