"σ" (2,34) όπως "π" (3,14)

Μπορεί να μην έχει την αξία του π (3,14) αλλά το 2,34 δεν μπορεί πια να περνάει απαρατήρητο. Μην κάνετε την παραμικρή προσπάθεια να το κατανοήσετε ξεσκονίζοντας τις μαθηματικές γνώσεις σας, αφού καμιά σχέση δεν έχει μ’ αυτές! Το 2,34 είναι το μυστικό κλειδί που εξηγεί με ξεκάθαρο τρόπο καθετί που συμβαίνει στην κοινωνία μας. Είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο ο καθένας έχει τη δυνατότητα να προβλέψει με ακρίβεια τη μελλοντική πορεία της ελληνικής κοινωνίας. Είναι η εξήγηση για τη διόγκωση των οικονομικών ελλειμμάτων, για το έλλειμμα δημοκρατίας, για την ανυπαρξία σχεδιασμού, για την αναξιοκρατία, τη γραφειοκρατία, τις αδυναμίες μας, τη στασιμότητα, τη μικρότητα, την «παράγκα», τη «ρεμούλα», τη διαπλοκή, είναι το μυστικό της πτώσης του «Σινούκ» πρόσφατα και του πρωθυπουργικού «Φάλκον» παλιότερα! Κυρίες και κύριοι έχετε μπροστά σας το σύμβολο του σύγχρονου αλλά και του μελλοντικού ελληνισμού!
Έχετε μείνει άφωνοι; Μήπως μια μικρή δόση περιέργειας σάς αναγκάζει να προχωρήσετε παρακάτω; Δεν έχω σκοπό να καθυστερήσω άλλο την αποκάλυψη. Άλλωστε είμαι τόσο περήφανος γι αυτή! Είναι αυτό που περίμενα, είναι η εξασφάλιση της υστεροφημίας μου, αφού η ανακάλυψή του μου παρέχει κάθε δικαίωμα να το ονομάσω και δε χρειάζεται ιδιαίτερος προβληματισμός γι αυτό! Από τη συγκεκριμένη στιγμή το 2,34 θα χαρακτηρίζεται ως δείκτης ποιότητας «σ»!
Η ιστορία του σ (2,34) είναι πρόσφατη και δεν είναι παρά το κλειδί που εξασφάλισε φέτος την επιτυχία(;) και ένταξη υποψηφίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας μας. Θα μου πείτε και τι σημαίνει αυτό; Κι, όμως, σημαίνει πάρα πολλά, γιατί ο συγκεκριμένος υποψήφιος όπως και μερικές χιλιάδες ακόμη, των οποίων ο βαθμός πρόσβασης στα ΑΕΙ και ΤΕΙ δεν ξεπέρασε κατά πολύ το «σ», σήμερα μπορεί να είναι ακίνδυνοι φοιτητές αλλά, δυστυχώς, αύριο θα είναι επικίνδυνοι συνδικαλιστές, επαγγελματίες, εκπαιδευτικοί, πολιτικοί, εργολάβοι, πολίτες που θα δραστηριοποιούνται νομιμότατα στη χώρα μας! Το «σ», λοιπόν, μπορεί σήμερα να είναι απλώς ένας βαθμός εισαγωγής αλλά αύριο θα είναι (μάλλον ήδη συμβαίνει) ο δείκτης του επιπέδου και της ποιότητας της ελληνικής κοινωνίας, οικονομίας, επιστήμης, τέχνης, πολιτισμού.
Χρειάζεται κανείς να διαθέτει κληρονομικό χάρισμα ενόρασης για να προδικάσει το μέλλον μας; Μάλλον όχι! Ακόμη κι ένα μικρό παιδί μπορεί να κατανοήσει το συσχετισμό. «Τοπίο στην ομίχλη»! Αύριο τα συγκεκριμένα άτομα θα διοικήσουν(;), θα εκπαιδεύσουν(;), θα σχεδιάσουν(;) και θα αποτελέσουν πρότυπα των επόμενων γενιών και όλα αυτά, βέβαια, δε θα ξεφεύγουν από τα όρια του «σ»! Το «σ» έρχεται να μας απαλλάξει από μελλοντικούς προβληματισμούς εξηγώντας χωρίς την παραμικρή αμφιβολία όσα πρόκειται να συμβούν και όσα ήδη συμβαίνουν.
Παρατηρώ αποσβολωμένος όλες αυτές τις θεωρίες, τις αναλύσεις, τις μακρόσυρτες συζητήσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα γύρω από τα καθημερινά προβλήματα και τα αδιέξοδα. Ακούω και διαβάζω εμβρόντητος όλες αυτές τις στομφώδεις προσεγγίσεις της σύγχρονης πραγματικότητας και αναρωτιέμαι: «καλά όλοι αυτοί αγνοούν το «σ» ή απλώς δεν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν»; Είναι δυνατόν το 2,34 να περνάει απαρατήρητο και ανεκμετάλλευτο; Χρειάζονται εξεταστικές επιτροπές για να καταλήξουμε σε συμπέρασμα ως προς τα αίτια της πτώσης του «Σινούκ», της ολιγωρίας και της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού; Απαιτείται η παρέμβαση εισαγγελέα για να δικαιολογήσουμε τις μίζες, την ασυδοσία και τα σκάνδαλα που έχουν στήσει χορό γύρω μας; Τίποτε απ’ όλα αυτά δε χρειάζεται, γιατί οι απαντήσεις είναι απλοϊκές!
Το «Σινούκ» έπεσε γιατί την προμήθειά του ανέλαβαν άτομα «σ», το κράτος δε λειτούργησε γιατί απαρτίζεται από πολλά «σ», η εκπαίδευση θα συνεχίσει να κινείται σε επίπεδα χάους γιατί συνδέει την επιτυχία του κάθε ατάλαντου, τεμπέλη και ανεπρόκοπου μ’ ένα απλό «σ», χαΐρι και προκοπή δε θα κάνουμε ποτέ γιατί δίνουμε χώρο δράσης σ’ όλα αυτά τα 2,34 που μας περιβάλλουν! Όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια και ανέξοδες μπαρούφες. Και αν δε συνειδητοποιήσουμε ότι ως κοινωνία χρειαζόμαστε αριστούχους σε κάθε τομέα και σε κάθε λεπτομέρεια κι όχι θλιβερά «σ», δεν πρέπει και δεν είναι δυνατό να περιμένουμε κάτι διαφορετικό.
Όταν πρόκειται να στηρίξουμε την εκπαίδευση των μελλοντικών γενιών, τη διοίκηση του κράτους, την ανάληψη δημόσιων έργων, την κατάληψη θέσεων εξουσίας σε άτομα που αποκτούν δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς κόπο, χωρίς εφόδια, χωρίς διάθεση, χωρίς όνειρα, χωρίς δυναμισμό, είμαστε καταδικασμένοι. Όταν για να κρατήσουμε σε χαμηλά ποσοστά την ανεργία σήμερα δημιουργούμε όλο και περισσότερους φοιτητές, υποθηκεύουμε το αύριο. Όταν για ψηφοθηρικούς λόγους χαρίζουμε θέσεις στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, προδικάζουμε τη μετριότητα που θα συνεχίσει να μας ακολουθεί και την πτωτική πορεία όχι μόνο των «Σινούκ» αλλά κάθε στοιχείου του ελληνισμού!
Η θεωρία της «φυσικής επιλογής» μπορεί να θεωρείται από ορισμένους ρατσιστική, όταν εφαρμόζεται στα όρια του ανθρώπινου είδους αλλά είναι αδύνατο να απαλλαγούμε απ’ αυτή αν στόχο αποτελεί η βελτίωση, η πρόοδος, η κατάκτηση του ωραίου, η εφαρμογή του δίκαιου. Χρειαζόμαστε άριστους κι αν δεν τους διαθέτουμε πρέπει να τους δημιουργήσουμε παρέχοντας κίνητρα. Κι αυτά δεν μπορεί να είναι τα ατέλειωτα «σ» που έχουν καταρρακώσει κάθε έννοια ισότητας! Και ισότητα δε σημαίνει όλοι ίδιοι, όλοι στο ίδιο επίπεδο γιατί αυτό αναπόδραστα οδηγεί στο να γίνουν όλοι μια πελώρια μάζα «σ»! Ισότητα είναι η παροχή ίδιων ευκαιριών σε όλους πράγμα που σημαίνει ότι δε θα επιδιώκουμε την εξάντληση ή και την εξαφάνιση εκείνων που προσπαθούν να ξεφύγουν από το 2,34 αλλά ότι αντίθετα θα αρχίσουμε να τους επιβραβεύουμε και να τους δικαιώνουμε!

*Ο κ. Ζάχος είναι από σήμερα
ο τύπος που ανακάλυψε το «σ»