Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Πτυχία σε τσεβρέ!

Λοιπόν, δεν ξέρω για σας αλλά εγώ το βρίσκω πέρα για πέρα φυσιολογικό! Ένας ακόμα (πόσο αφόρητα βαρετό;) διάλογος για την εκπαίδευση έχει ήδη ξεκινήσει και έχει ξεκινήσει από εκεί που θα έπρεπε λογικά να το κάνει. Δηλαδή, από το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Πάλι καλά, γιατί όλοι οι σοφοί που εμπλέκονται σ’ αυτόν ήταν ικανοί να τον ξεκινήσουν από τον τρόπο απονομής των πτυχίων. Θα μπορούσαν για μήνες να συζητούν τι θα φορούν οι πτυχιούχοι, αν το πτυχίο θα είναι σε πάπυρο, σε βινίλιο, σε τσεβρέ (είδος πανέμορφου κεντήματος) ή σε … κοφτό, αν θα έπρεπε να απονέμεται σε αμφιθέατρο, σε bar, στο νέο μουσείο της Ακρόπολης ή σε χασαποταβέρνα.
Η εκπαίδευση έχει ήδη καταρρεύσει και αυτοί συζητούν για το σύστημα εξετάσεων. Λογικό! Δηλαδή, οι… διαλογιζόμενοι θεωρούν απολύτως φυσιολογικό ένας μηχανικός να ξεκινά την ανέγερση πολυώροφης οικοδομής από τον τελευταίο (πολυ)όροφο και σταδιακά να χτίζει τους υπόλοιπους (λιγο)ορόφους από κάτω και να ρίχνει τα θεμέλια στο τέλος. Φαντάζονται ότι ένας ζωγράφος πρώτα φτιάχνει έναν πίνακα, τον παρουσιάζει στο κοινό και μετά ασχολείται με τα προσχέδια όχι ενός άλλου αλλά του ολοκληρωμένου πίνακα. Θεωρούν εξαιρετικά λογικό ένας εκπαιδευτικός πρώτα να μπαίνει στην αίθουσα, να κάνει το μάθημά του και αμέσως μετά το τέλος της παράδοσης να ασχολείται με το πλάνο του μαθήματος που μόλις τελείωσε. Δε θα τους φαινόταν παράξενο πρώτα να βάζω βαθμό στο γραπτό ενός μαθητή μου και μετά να το διαβάζω και να κάνω τις διορθώσεις! Ε;
Κι ο συγκεκριμένος διάλογος έχει και χρονικό ορίζοντα. Έξι μήνες. Ζήλια ο Flash Gordon! Οι πάνσοφοι θα βελτιώσουν την εκπαίδευση σε χρόνο ρεκόρ. Δηλαδή και για να καταλάβω, αν κάποιος έχει μια ωραία ιδέα μετά το πέρας του εξαμήνου, καίγεται; Τους φαντάζομαι όλους αυτούς τους συνομιλητές σε μια αίθουσα να πιέζονται να διατυπώσουν άποψη ενώ ο χρόνος τρέχει αμείλικτα. Κι άμα ο άλλος έχει πονοκέφαλο, κοψομέσιασμα, μάτι κακό τη μέρα της εξέτασής του, τι θα πάθει; Θα τον κόψουν από το διάλογο; Θα τον αφήσουν στον ίδιο … διάλογο; Τι θα του κάνουν τέλος πάντων;
Άντε και βγαίνουν με φανφάρες και μας ανακοινώνουν με το πέρας του εξαμήνου έναν καινούριο τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, τι θα γίνει τότε; Θα έχουμε βελτιώσει την εκπαίδευση, θα βγάζουμε πιο σοφά, λιγότερο συντηρητικά, πιο λαμπερά, απαλλαγμένα από την άγνοια και τα κενά παιδιά; Δηλαδή, ο γιος μου που δήλωνε από την πρώτη δημοτικού «εγώ, όταν φτάσουμε στο τελευταίο γράμμα, που είναι το Ωμέγα, θα φύγω από το σχολείο», το έκανε επειδή σκεφτόταν το σύστημα πρόσβασης που θα αντιμετώπιζε σε δώδεκα χρόνια; Το σύστημα εισαγωγής ευθύνεται που τα παιδάκια του δημοτικού και του γυμνασίου σκυλοβαριούνται και αμφισβητούν το σχολείο; Μήπως οι εκπαιδευτικοί θα γίνουν πιο αποδοτικοί, πιο προοδευτικοί και πιο υπεύθυνοι επηρεασμένοι από τον καινούριο τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια; Δηλαδή, οι εκπαιδευτικοί που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους σήμερα, το κάνουν επειδή δεν τους αρέσει το τωρινό σύστημα επιλογής για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση; Και καλά το ανθρώπινο δυναμικό. Οι υποδομές του σχολείου θα εκσυγχρονιστούν και θα βελτιωθούν με ένα καινούριο σύστημα; Μα καλά κανείς τους δεν έχει ρίξει μια ματιά στο λεξικό του Μπαμπινιώτη για να καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει «λογική»;
Σε τίποτα δε θα βοηθήσει η αλλαγή του συστήματος εισαγωγής τη συγκεκριμένη στιγμή. Σε τίποτα δε θα βοηθήσει ένας διάλογος στηριγμένος σε λαϊκιστικές κραυγές που στοχεύει στα θύματα που επιθυμούν με κάθε τρόπο να δουν το παιδί τους στο πανεπιστήμιο. «Δημόσια, δωρεάν παιδεία για το σύνολο των μαθητών» σημαίνει ότι όλοι πρέπει να μπαίνουν σε πανεπιστήμια; Η τεχνική εκπαίδευση δεν προσφέρει παιδεία; Πιστεύει κανείς ότι ξαφνικά δε χρειαζόμαστε τεχνικούς αλλά έχουμε ανάγκη από περισσότερους επιστήμονες; Χρειαζόμαστε, όπως κάθε αναπτυγμένη κοινωνία, όχι περισσότερους αλλά καλύτερους και τεχνικούς και επιστήμονες. Χρειαζόμαστε καλύτερη τεχνική εκπαίδευση, λιγότερα αλλά πολύ καλύτερα πανεπιστήμια κι αυτά δε θα τα έχουμε, όσες αλλαγές κι αν γίνουν στο σύστημα εξετάσεων. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει σκληρές και ανατρεπτικές αλλαγές στα θεμέλια κι όχι στους τελευταίους ορόφους της εκπαίδευσης.
Κι όλη αυτή η συνθηματολογία που συνοδεύει ανέκαθεν τους διαλόγους για την εκπαίδευση περί «κακής παραπαιδείας που προκαλεί την οικονομική αφαίμαξη της ελληνικής οικογένειας», δεν έχει καταντήσει βασανιστικά κουραστική πια; Γιατί, αν τόσο πολύ οι πολιτικοί μας σκέφτονται τα έξοδα της ελληνικής οικογένειας για την προετοιμασία των παιδιών της, δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους; Το κράτος, αναγνωρίζοντας τα κενά του, παρέχει στους πολίτες το δικαίωμα να επισκέπτονται ιδιώτες γιατρούς (παραγιατρούς;) καλύπτοντας τα έξοδα. Ε λοιπόν, καιρός να τους αναγνωρίσει και το δικαίωμα να προτιμούν τα ιδιωτικά φροντιστήρια από την πρόσθετη διδακτική στήριξη που παρέχει το ίδιο το σχολείο ενισχύοντας οικονομικά και την επιλογή τους αυτή! Και τότε δε θα μιλάμε για καμιά αφαίμαξη.
Ένας διάλογος που ξεκινάει με τους όρους που ξεκίνησαν και όλοι οι προηγούμενοι θα έχει τα ίδια αποτελέσματα μ’ αυτούς. Δηλαδή κανένα! Χρειαζόμαστε ένα διάλογο που να πληροί τις βασικές έστω αρχές της λογικής ξεκινώντας το χτίσιμο σωστά. Και το σωστό χτίσιμο δεν ξεκινάει ποτέ από πάνω. Χρειάζεται πρώτα από όλα ισχυρά θεμέλια. Διαφορετικά ας μείνουμε στην κουβέντα για τα πτυχία και προτείνω αυτά να είναι σε τσεβρέ. Έτσι κι αλλιώς, όπως πάει, δε θα χρησιμεύουν πουθενά. Τουλάχιστον έτσι θα στολίζουν το τραπεζάκι του σαλονιού ή έστω την οθόνη του υπολογιστή. Θα τα βγάλουν τα λεφτά τους!

10 σχόλια:

Κομπιναδόρος είπε...

@Ξεχάσατε να αναφέρετε και τη ριζοσπαστική αλλαγή στο μάθημα της έκθεσης. Είναι γεγονός λοιπόν ότι η έκθεση θα «πιάνει» πλέον 40 μονάδες αντί για 50. μετά από αυτό νομίζω μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία!



@«εγώ, όταν φτάσουμε στο τελευταίο γράμμα, που είναι το Ωμέγα, θα φύγω από το σχολείο»

♠Πέστα ρε μικρέ!
Το ξέρει ότι τον περιμένουν άλλα 11 βασανιστικά χρόνια στο σχολείο? με το μαλακό να του το πείτε!

♠Μερικά παιδιά κιόλας πάνε στο σχολείο ξέροντας ήδη το αλφάβητο. Εκεί να δεις βαρεμάρα! έχουν 100% πιθανότητες να γίνουν EMO! Μόνο η αριθμητική τους σώζει! καλά αν ξέρουν και αριθμητική τα βλέπω τα παιδιά να χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου και ηρωικά να πέφτουν ένα ένα από τα παράθυρα των σχολείων μήπως και γλιτώσουν από τη βαρεμάρα! Ας μη συνεχίσω τι θα συμβεί με εκείνα που χειρίζονται και τον Η/Υ καλύτερα κι απ’τον Μπιλ Γκέιτς γιατί είναι ακατάλληλο για ανηλίκους!

Ανώνυμος είπε...

κ.Ζάχο,
Κανένα σχόλιο για το άρθρο,περιττό ότι συμφωνώ απόλυτα. Να ξέρετε όμως ότι γίνεται να χτίσουμε από το τέλος προς την αρχή στα...υπόγεια (τελευταίο-->πρώτο). Άρα και η αλλαγή στο εισαγωγικό σύστημα μάλλον στα...υπόγεια θα μας ρίξει!

Γιώργος Γέρμανος

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Αγαπητέ SpAdE,
Για τη ριζοσπαστική αλλαγή στην Έκθεση ετοιμάζω ειδική και αποκλειστική αναφορά αντάξια της ριζοσπαστικότητας της απόφασης.

Όσο για το γιο μου, μάλλον έχει καταλάβει πολύ καλά ήδη τι τον περιμένει. Ένα ολόκληρο "Εγχειρίδιο Επιβίωσης" του αφιέρωσα, οπότε ...

Αγαπητέ Γιώργο,
Από το τέλος προς την αρχή γίνεται να χτίσουμε, από πάνω προς τα κάτω δε γίνεται.
Πάντως γνωρίζω περιπτώσεις που κάτι τέτοιο θα βοηθούσε. Για παράδειγμα μαθητής (τελείως τυχαίο το παράδειγμα) θα μπορούσε να ξεκινήσει Έκθεση από τον επίλογο και μετά να γράψει πρόλογο και Κύριο Θέμα! Ε;

Ανώνυμος είπε...

κ.Ζάχο,
Δηλαδή αποκαλείτε το τυχαίο παράδειγμά σας ζωντανή και κινητή δυσφήμιση για το ΑΠΟΨΗ και τον εαυτό του? Αντί να βασίσετε όλη την πολιτική marketing σε αυτό?

"ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ"

Τι να πώ?Πρέπει να χάθηκε και η λίγη καλότητα που είχατε όταν σας άφησα...Ε?

Καλή συνέχεια...

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Γιώργο,
ό,τι και να κάνω εγώ (ο αδαής σε θέματα marketing), εσύ θα είσαι κινητή διαφήμιση για μένα. Όσο κι αν δε θέλω να το ομολογήσω στον εαυτό μου και στους άλλους, ανήκεις στα άτομα για τα οποία νιώθω υπερήφανος που συνεργάστηκαν μαζί μου!
ΥΣ: Το παράδειγμα ήταν τυχαίο! Πώς πήγε, βρε παιδί μου, το μυαλό σου στη δική σου περίπτωση;;;
Μα τι είστε εσείς οι νέοι τέλος πάντων;

Ανώνυμος είπε...

Ένα πόλεμο διακρίνω; Δε θα ήθελα να το πιστέψω αυτό... Εν πάσι περιπτώση το άρθρο αποτελεί αναμφισβήτητα μια απεικόνιση της τραγικής κατάστασης την οποία ζούμε στην εκπαίδευση καθώς και την ανικανότητα των υπευθύνων να τη διαχειριστούν. Αλλού πρέπει να ειναι η αρχή αυτή του διαλόγου αλλά προφανώς δεν έχουν την ικανότητα να την εντοπίσουν. Η παιδεία, αν θέλουμε να συνεχείσουμε να την αποκαλούμε έτσι, απαιτεί συλλογική προσπάθεια προς βέλτίωση της!

Υ.Γ.: Το βρίσκω λίγο αστείο να κρύβεται κανείς πίσω από την ανωνυμία που προσφέρει το διαδύκτιο. Η γνώμη που εκφράζουμε μας ανήκει και θα ήταν καλό να μη "ντρεπόμαστε" γι' αυτή!!!
Γιώργος Κλέτσας

Ανώνυμος είπε...

Σωτήρη καλησπέρα!

Ανοίγεις θέμα περιπέτεια! Μετά από 10 χρόνια μάχιμης εκπαίδευσης στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση έχω να γράψω τα εξής στο θέμα περιπέτεια που άνοιξες:

Παλιά (εποχή παπού μου) η δημόσια εκπαίδευση έθετε τα στάνταρ της εκπαίδευσης για την ιδιωτική εκπαίδευση που ήταν στα σπάργανα, κυρίως λόγω της οικονομικής ανέχειας του κόσμου.

Λιγότερο παλιά (εποχή του πατέρα μου) η δημόσια εκπαίδευση έπαψε να ανεβάζει τα στάνταρ και η ιδιωτική άρχισε να ανεβαίνει και να απλώνεται στον κόσμο καθώς η τσέπη του λαού γέμιζε με χρήμα.

Σήμερα όλοι οι μαθητές έχουν δικαίωμα στην ιδιωτική εκπαίδευση όπως και στην δημόσια. Το δυστύχημα είναι ότι και οι δύο συναγωνίζονται στο πως θα κατεβάσουν τα στάνταρ. Η μόνη διαφορά που παρατηρώ σήμερα είναι ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μακαρίζουν ή βρίζουν τους δημόσιους που είναι το μεσημέρι στο σπίτι τους ενώ αυτοί τότε ξεκινούν να δουλεύουν. Δηλαδή ο μόνος συναγωνισμός που υπάρχει σήμερα μεταξύ ιδιωτικής και δημόσιας εκπαίδευσης είναι ποιος θα γυρίσει ποιο νωρίς στο σπίτι του.

Νομίζω ότι δεν θες να συνεχίσω να γράφω!


Τέλος στέλνω ηλεκτρονικά χαιρετίσματα στο κορυφαίο (μέχρι στιγμής) μαθητή μου Γιώργο Γέρμανο.


Με εκτίμηση
Στέλιος Ορφανάκης

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Στέλιο,
Προσωπικά ποτέ δε μου άρεσε ο μεσημεριανός ύπνος και γνωρίζω κι άλλους που τον απεχθανόταν από παιδιά. Οπότε θα συνεχίσω να παλεύω από το καταμεσήμερο μέχρι το βράδυ για κάτι καλύτερο.

Ανώνυμος είπε...

Σωτήρη,

Επειδή μου αρέσει να ρίχνω λαδάκι στο καντήλι... συνεχίζω και γράφω:
Και ποιος σου είπε ότι ΟΛΟΙ του δημοσίου όταν γυρνάνε σπίτι κάθονται στο σπίτι?
ΟΚ τώρα που λάδωσα το καντήλι...πάμε στα ποιο σοβαρά και συγκεκριμένα: ΔΕΝ μου απάντησες αν συμφωνείς ή διαφωνείς ως προς την ουσία του παραπάνω σχολίου μου.

Με εκτίμηση
Στέλιος Ορφανάκης

Σωτήρης Π. Ζάχος είπε...

Στέλιο,
γενικεύεις τα πράγματα.
Αναφέρεσαι σε ιδιωτική εκπαίδευση και μάλλον εννοείς τα φροντιστήρια. Μα τα φροντιστήρια δεν αποτελούμε ιδιωτική εκπαίδευση αλλά παραπαιδεία.

Έχω γνωρίσει ανθρώπους σε όλους τους χώρους (δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση, φροντιστήρια) που κάνουν εκπληκτική δουλειά προσφέροντας μόρφωση αλλά και παιδεία. Εσύ μάλλον αναφέρεσαι σε εκείνους που από τύχη, κακές συγκυρίες ή παραπληροφόρηση βρέθηκαν στους συγκεκριμένους χώρους. Αυτοί, όπου και να βρίσκονταν, όμως, το ίδιο αργόσχολοι θα ήταν!
Παντού θα επιζητούσαν την εύκολη λύση και τη μικρότερη προσπάθεια. Αυτοί είναι οι δούλοι του συστήματος και μόνο ο αυστηρός έλεγχος θα τους ξεκουνούσε, χωρίς μάλιστα ιδιαίτερη επιτυχία.