Το πιο όμορφο λιτσάκι

Στη ζωή μου έχω βάλει πολλά -μα πάρα πολλά- λιτσάκια. Για πάνω από τριάντα χρόνια, τώρα. Λιτσάκια στο τέλος κάθε παρατήρησης στα γραπτά των μαθητών. Στο τέλος κάθε κειμένου, κάθε παραγράφου, κάθε περιόδου, στις ενδεικτικές απαντήσεις για τα παιδιά. Χιλιάδες λιτσάκια, αμέτρητα και ατελείωτα.

Και είναι ωραίο πράγμα το λιτσάκι, σε κάθε περίπτωση. Δείχνει ότι κάτι, που έχει αρχίσει, ολοκληρώνεται. Και κάτι που τελειώνει σημαίνει ότι κάτι άλλο θα αρχίσει. Και καθετί που αρχίζει είναι καλό. Μπορεί να συνοδεύεται από άγχος, προβληματισμό, σκέψη, ανάγκη σχεδιασμού και οργάνωσης αλλά πάντα το καινούριο είναι απαιτητικό, θετικό και, συχνά, αισιόδοξο.

Οπότε τα λιτσάκια, σηματοδοτώντας το τέλος και, συνάμα, την αρχή, κατέληξαν να αποτελούν, για μένα, το πιο όμορφο σημείο στίξης. Κάθε τελεία, τελίτσα, λίτσα, λιτσάκι, είναι ένα νόημα, μια ιστορία. Μικρή ή μεγάλη ελάχιστη σημασία έχει. Το λιτσάκι δεν παύει να είναι λιτσάκι.

Παρόλ' αυτά, ένα λιτσάκι ξεχωρίζει μεταξύ των άλλων. Το λατρεύω, κυριολεκτικά, το αγαπάω με όλο το είναι μου. Πρόκειται για το τελευταίο λιτσάκι που βάζω κάθε φορά, όταν πλησιάζει η φροντιστηριακή χρονιά στην ολοκλήρωσή της.

Είναι το λιτσάκι που βροντοφωνάζει ότι τα πάντα είναι έτοιμα. Τα θέματα που πρέπει να δοθούν ως το τέλος της χρονιάς, οι σημειώσεις που θα διευκολύνουν τους μαθητές, οι παρατηρήσεις που θα τους καθοδηγήσουν, τα κείμενα που θα τους βοηθήσουν να αντιληφθούν έννοιες, καταστάσεις, τρόπους προσέγγισης απαιτήσεων...

Το αγαπημένο λιτσάκι μου σιγοψιθυρίζει ότι φτάνει η στιγμή που ονειρεύομαι από τη στιγμή που ξεκινάει κάθε χρονιά και δεν είναι άλλο από το τέλος της.

Το αισθάνομαι, το νιώθω, το ζω. Και γνωρίζω, κάθε φορά, ποιο είναι το τελευταίο λιτσάκι, λίγο πριν πατήσω το πλήκτρο και το δω να καταλαμβάνει τη θέση του στην οθόνη του υπολογιστή. Ολοστρόγγυλο, κατάμαυρο, ζουμπουρλούδικο και σίγουρο γι αυτό που σημαίνει. Το κοιτάζω και αντιλαμβάνομαι το μήνυμα. Είναι σαν να μου λέει: "Ξεκίνα την αποφόρτιση, ετοιμάσου για διακοπές, εντόπισε τα βιβλία που θα διαβάσεις, επίλεξε τα μέρη που θα επισκεφθείς, διάλεξε τα άτομα με τα οποία επιθυμείς να συναντηθείς, σκέψου τα κείμενα που σχεδιάζεις να γράψεις, αποφάσισε ποια φυτά θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα, σχεδίασε όσα θέλεις να κάνεις χωρίς την παραμικρή πίεση...".

Κάπως έτσι και φέτος. Το τελευταίο λιτσάκι έχει ήδη καταλάβει τη θέση του, έχει ταχτοποιηθεί στο αρχείο του και περιμένει τη στιγμή της αποστολής του στους μαθητές. Κι εγώ νιώθω έτοιμος να κινηθώ ελεύθερα, μακριά από πιεστικά προγράμματα και υποχρεώσεις. Είμαι ελεύθερος να κινηθώ ήρεμα, να γεμίσω την κάθε μέρα μου με υπέροχη μουσική, με ευχάριστα αναγνώσματα και με ανθρώπους που με διδάσκουν, με διασκεδάζουν, με αποφορτίζουν...

Διακοπές λέγονται (λιτσάκι)