Οι Πανελλαδικές των κλικ, των λάικ και της ανοησίας

Όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση αποκτάει όλο και πιο έντονα τα γνωρίσματα της απόλυτης και γραφικής γελοιότητας του μετρίου.

Είναι η στιγμή που δημοσιοποιούνται τα θέματα των πανελλαδικών. Η στιγμή της εκκίνησης ενός δρόμου ταχύτητας και απέραντης ανοησίας. Στη γραμμή εκκίνησης βρίσκονται όχι υποψήφιοι μαθητές -αυτοί βρίσκονται στις αίθουσες και ρίχνουν ιδρώτα, ώστε να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των εξετάσεων. Ούτε γονείς βρίσκονται. Αυτοί έχουν καταλάβει θέσεις στις κερκίδες ή καλύτερα απέναντι στις οθόνες των υπολογιστών γεμάτοι αγωνία για το αν έπεσαν τα SOS που θα δώσουν στον/στην κανακάρη/α τους το πολυπόθητο εισιτήριο για τον παράδεισο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στη γραμμή εκκίνησης βρίσκονται εκπαιδευτικοί, συνάδελφοι -δυστυχώς- φροντιστές.

Και τι κάνουν όλοι αυτοί οι έρμοι στη γραμμή εκκίνησης; Στήνουν παζάρι. Παζάρι καλύτερο κι από τη λαϊκή της «Τετάρτης» της γειτονιάς μου, η οποία είναι πολύ περίφημη λαϊκή. «Δείτε ΕΔΩ πρώτοι τις απαντήσεις των σημερινών θεμάτων» κραυγάζουν οι μεν. «Δείτε ΕΔΩ πρώτοι τις πρώτες, τις καλύτερες και πιο γευστικές εκτιμήσεις των θεμάτων» διαλαλούν την πραμάτεια τους οι δε. «ΕΔΩ οι καλές, οι νόστιμες, οι φτηνές απαντήσεις» φωνάζουν κάποιοι τρίτοι που έχουν στήσει πάγκο πρώτη μούρη. Παζάρι μεγαλείο. Μπροστά του τύφλα να έχει το παζάρι της Λάρισας που είναι το πιο μεγάλο και τραγικό και κιτς από κάθε άλλο παζάρι της οικουμένης.

Και ο αγώνας ξεκινά. Φροντιστήρια και εκπαιδευτικές(;) ιστοσελίδες που ανακοινώνουν λύσεις για τα θέματα στα πέντε πρώτα λεπτά από τη γνωστοποίηση των θεμάτων. Και σκέφτεται ο άλλος: «Μα είναι δυνατόν; Πότε κιόλας; Ο Φλας Γκόρντον της γνώσης είναι»; Βέβαια, η διάψευση δεν αργεί. Το «κλικ» στον σύνδεσμο αποκαλύπτει το μεγαλείο της βλακείας, αφού οι περίφημες απαντήσεις των θεμάτων δεν είναι παρά απαντήσεις στο θέμα του «Σωστού- Λάθους». Δηλαδή, ο τύπος που διαφήμιζε γρήγορες και φρέσκιες απαντήσεις ανάρτησε το μεγαλειώδες «Σ, Σ, Λ, Λ, Λ». Μάλιστα, αυτό και μόνο αυτό και κάποτε κακογραμμένο στο χέρι. Πίσω από τον Θεό. Καλά που δεν το σκάλισε σε πλάκες με σκαρπέλο.  Κι όχι μόνο το ανάρτησε ο βλαμμένος αλλά πιθανότατα νιώθει και υπερήφανος μέσα στην απύθμενη γελοιότητά του. Ναι, αλλά ήταν ο πρώτος. Θα μαζέψει πολλά «κλικ». Ε και; Και πού θα τα βάλει όλα αυτά τα «κλικ» και «λάικ». Εννοείται ότι όλοι γνωρίζουμε πού θα τα βάλει, οπότε και δεν θα δώσω περαιτέρω διευκρινίσεις, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν απλοϊκό και δεν το επιθυμώ.

Αρκετοί υποψήφιοι χθες διαγωνίστηκαν στα Μαθηματικά Προσανατολισμού. Το σκηνικό είχε στηθεί από νωρίς. Η γελοιότητα έδινε κι έπαιρνε. Βγήκε φροντιστήριο και ανακοίνωσε ότι τα θέματα ήταν «καλά» (άρα δεν ήταν άρρωστα;). «Καλά» για ποιον; Για τους υποψηφίους; Δε νομίζω, γιατί αυτοί βγήκαν από τις εξετάσεις σαν μαραμένα μαρουλόφυλλα. Το δάκρυ πήγαινε σύννεφο. Κι εμείς εδώ στη Λάρισα έχουμε, έτσι κι αλλιώς, ένα θέμα με την υγρασία. Ε, λοιπόν, χθες το κακό παράγινε με την υγρασία που προκάλεσαν οι υποψήφιοι. Άρα τα θέματα δεν ήταν καλά για τους μαθητές. Οπότε για ποιους ήταν καλά τα θέματα; Μήπως για τους καθηγητές; Δηλαδή, αυτό που θεωρεί «καλό» καθηγητής με εμπειρία χρόνων, είναι «καλό» και για το δεκαεφτάχρονο;

Αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Βγήκαν, λοιπόν, φροντιστήρια και μίλησαν για «καλά» θέματα. Λίγο μετά ανάρτησαν και λύσεις γι αυτά. Ναι αλλά οι λύσεις είχαν λάθη. Κι άντε να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Το ρητό «το γοργόν και χάριν έχει» δεν άργησε να μετατραπεί σε «όποιος βιάζεται, σκοντάφτει». Η απόλυτη ηλιθιότητα ή στο πιο λαϊκό η απόλυτη ξεφτίλα. Ξεφτίλα πιο μεγάλη κι από την ξεφτίλα εκείνων που συμμετέχουν σε ριάλιτι. Δηλαδή, τα θέματα, κύριοι και κυρίες, ήταν «καλά» αλλά ούτε εσείς με τέτοια εμπειρία και με συνεργασία αρκετών, φαντάζομαι, συναδέλφων σας δεν μπορέσατε να τα λύσετε σωστά με την πρώτη; Τι να πουν μετά οι μαθητές;

Η επιθυμητή διαφήμιση μετατράπηκε σε δυσβάσταχτη δυσφήμιση. Ναι, αλλά τα θέματα ήταν «καλά»! Μα ποια ανάγκη οδηγεί τους συγκεκριμένους να δηλώσουν κάτι τέτοιο για θέματα ηλίθια, ανίκανα να διακρίνουν τον ευφυή από τον στούρνο; Τι σόι συμπλέγματα κουβαλούν; Τι φοβούνται; Τι θέλουν να δείξουν; Μήπως ότι είναι καταπληκτικοί καθηγητές; Μα, αγαπητοί, το ζήτημα δεν είναι αν εσείς μπορείτε να αντεπεξέλθετε στα θέματα αλλά το αν οι μαθητές σας μπορούν να το κάνουν. Μήπως κάτι έχετε μπερδέψει; 

Και μετά θεωρούνται βλαμμένα τα δεκαπεντάχρονα που κάνουν τα πάντα για λίγα «λάικ» παραπάνω. Και να οι πόζες και να τα στησίματα και να το σούφρωμα των χειλιών και να το σπάσιμο του ποδιού και να το ντύσιμο-γδύσιμο... Έτσι μαζεύονται τα λάικ, κύριοι, και όχι με την ταχύτητα. Οπότε, αν επιθυμείτε διακαώς πολλά «λάικ» και «κλικ», πρέπει να δείξετε άλλα πράγματα, πιο... ξετσίπωτα κι όχι βιαστικές απαντήσεις θεμάτων.